Εν του κάθουμαι που να σπάσει

Έχω πρόβλημα. Δεν ξέρω τι να κάμω. Τρεις μήνες στο στρατό (τέλεια σουρτόνεος) τζαι ήδη αλλάξαν πολλά. Εβάλαν με στα γραφεία που εν καλό γιατί γλυτώνεις καμπόσα χωσίματα αλλά εν πολλή η δουλεία. Η ζωή μου έξω κυλά ήρεμα. Καθημερινά ερωτευμένος, κάθε μέρα πιο πολλά. Βλέπω την σχεδόν όποτε φκαίνω τζαι ξέρω ότι εν να με χωρίσει σε κάποια φάση γιατί εν μπορώ να ελέγξω την κατάσταση, ή μάλλον εν θέλω. Το πιο μπάμ πράμα που ζω τωρά όμως είναι το ότι θέλει με ένα κοπέλλι 2 μέτρα και 145 κιλά. Θελιματικό πηγούνι , μελαμψός, σαρκώδη χείλι τζαι παθιάρικο βλέμμα. Γνωστός πισογλέντης,κλέφτης τζαι παραπόττης. Έκαμε μου πρόταση να μου δώκει 2500 ευρώ για να μου κάμει όραλ τζαι είπα του ότι εν δέχουμε που να μου τάξει ούλον το σύμπαν. Συνέχεια περνά που δίπλα μου τζαι βαριαναστενάζει τζαι λαλεί μου πως με θέλει τζαι ότι χάνω που εν του κάθουμαι. Στην αρχή εγελούσα. Τωρά όμως άρκεψα να φοούμαι γιατί μαθαίνω ότι εν μπλεγμένος σοβαρά με τον νόμο τζαι απλά αποφεύγω να του μιλώ. Ένιγουέι η ζωή μου εν πολλά καλή τωρά τελευταία εν ζητώ τίποτε παραπάνω,έχω ότι θέλω για να με ευτυχισμένος ακόμα τζαι αρσενικό θαυμαστή.

New decade

Λοιπόν, 20άρησα. New decade, awaiting new life.... Θυμούμαι όταν ήμουν πιο μιτσής ενόμιζα ότι τζίνοι που εν 20 χρονών εν πολλά μεγάλοι. Αλλάζεις μεγαλώνοντας? Επειδή έχω την εντύπωση ότι πάντα έτσι μωρό θα είμαι, ότι αριθμό κι ας έχει η ηλικία μου. Μήπως τελικά εν μεγαλώνουμε ποτέ?