Tuesday, October 12, 2010

Θενκ γκοτ ιτς πλακπερι

Αγορασα μπλαγκπερι για να μπορω να μιλω στο εξωτερικο πιο φτηνα. Τελειο μασκαραλικουι. Ε οκ εν εσιει ορθογραφο τζαι ενα πρεπει να υποστειτε τα ορθογραφικα μου αισχη αλλα οκ τουλαχιστον εννα γραφω τωρα που εννα χω ελευθερο χρονο μιας τζαι μπορω να το καμω που το τηλεφωνο.

Φανταζουμε επερασετε ουλλοι αποχωρησμους σε καποια φαση λιο η πολλα. Εν ειναι τζαι το πιο ευχαριστο πεαμα του κοσμου.Εν κατι που επεριμενα αλλα εγινηκε ξαφνικα τζαι εκατσε μου λιο βαρυ. Εφυε η γυναικα,εφυεν ο μαυρης ως τζαι ο συγκατοικος στο μπλογκ. Πριν να φυουν επεζα το τζαι καλα οτι εν με κοφτει τζαι εννα χω παραπανω χρονο για τον εαυτο μου. Μπουλκραπ. Πρωτα εφυεν ο παρεας για τες Αμερικες. με τουντον αθρωπο εζησαμε τα παντα. Εμαθε μου αυτοκινητο,εβαλε με στο συγκροτημα τζαι εδωκε μου το τσιανς να τραγουδησω σεπολυ κοσμο, να γνωρισω εννα σωρο αθρωπους τζαι εμπιριες. Εδημιουργησαμε μια τοσο δυνατη σχεση που εμπορουσε να αντεξει τα παντα. Ρε εμπα να εγυριζεν ο κοσμος αναποδα εμεις παλε τζιαμε. Κολος με βρατζι. Η μανα του φωναζει με χαρτωμενο του ασπουμε! Επερασαμε νυχτες στη θαλασσα με κοπελλουες (θυμασε ρε με τη Χαρα τζαι τη Δεσπω στο καβο γκρεκο?) Επηαμε ως τζαι στη κακοπετρια για να δουμε μια κορουα μια κορουα που μου αρεσε. Εμπεναμε μες το γιαρις τζαι ελαλουσαμε "ρε που να παμε σημερα? Αεροδρομιο?παφο?λευκωσια?" Τζαι ισιωναμε. Πριν να πιασει αδεια εκαθουμασταν στο αυτοκινητο τζαι ονειροπολουσαμε. Οτι ταχα επηεναμε αεροδρομιο. Για μας ηταν ο τοπος για να παεις. Ενας που τους πιο συναισθηματικα φορτισμενους τοπους αλλωτε με συναισθηματα χαρας αλλωτε λυπης η νοσταλγιας.ακομα τζαι αμαν εν ειμασταν μαζι εμιλουσαμε με τες ωρες για τα πιο ραντομ πραματα του κοσμου. ενιγουει εν θα λειψουν ποττε τα πραματα που εχω να πω για τον φιλο μου. Ο αοριστος χρονος εν λιο μακαβριος αλλα τωρα αναγκαστηκα αλλαξαν τα δεδομενα αν τζαι εν να ειναι παντα ο αρφος μου. Τη μερα που ηταν να φυει ηρτε στο μαχαζι που εδουλεφκα. Εμιλησαμε λιο. Εθελα να λουθω του κλαματου (εκαμα το υστερα τζαι ηταν η μονη φορα που με ειδε η γυναικα μ με γεματα μαθκια τζαι αρκεψε να κλαιει τζαι τζινη). Εδωκα του κατι σκουλαριτζια να καμει δωρο της κοπελας που εννα ερωτευτει τζιπανω. Τοσο ονειροπολοι ειμαστε!Εν χαππι ομως. Ζει το ονειρο του τζαι ειμαι περηφανος γιατι εσιηστην τζαι επηε κοντρα στο ρεμα για να τα καταφερει. Αγαπω σε ρε παρεα μου. Καπως ετσι εφυε.

Τη γυναικα μου (εντζε επαντρεφτηκαμε η κατι,ειμαι 20 ασπουμε,ετσι τη φωναζω) ηταν εξισου δυσκολο να την αποχωριστω. Η μονη που εμπορεσε να αντεξει τις βλακειες,τις μαννομαρες,τις εκκεντροσυνες τζαι τη ξεροτζεφαλια μου. Μαλλον επειδη τζαι τζεινη εν καμποσο ψυχας. Για τα χρονικα της σχεσης μου εγραψα πιο κατω. Εξεκινησε χωρις να περιμενουμε κατι. Εκαμε με να νιωθω ωραια. Εν εξυπνη τζαι πιανει με. Εννεν που τζεινες τες πιμπο τις συνηθισμενες. Εκερδισε με πολλα ευκολα. Βασικα αρεσκε μοθ παντα αλλα εν της εκοντεφκα γιατι συνηθως τραβω τις καθυστεριμενες τζαι ενιωθα οτι ενα με εφτυνε. Αλλα ιτ γουορκτ αφτερ ολ. Επερασαμε σε αλλο επιπεδο. Οποτε εφκενα μαζι. Εμπησα τους ουλλους μες το προγραμμα. Ειμαι πολλα ερωτευμενος μαζι της. Ποιος επεριμενε ομως να μεινουμε ενα χρονο μαζι τζαι να πρεπει να φυει για σπουδες? Ε ετα ουλλα τζιαμε. Με τις υγιες μου. Ενα μηνα πριν να φυει εγνωρισα τους δικους της. Τζεινη εξερεντους δικους μου που την αρκη γιατι εθελα που ερκετουν κατω να μαστε σπιτι μου (αγαπω το πολλα). Εντζε αρεσκουν μου τουτες οι βλακειες με τους γονεις αλλα εθελα μετα που τοσο τζαιρο να ξερει ο παπας της με ποιο γυριζει. Νιτλεσ του σει ελατρεψαν με τζαι μεχρι τζαι τωρα που λειπει καλουν με σπιτι τους για καφε τζαι για να βοηθησω τη μιτσια με τη μουσικη. Ενιγουει τελευταια νυχτα που ηταν να τη παρω αεροδρομιο ηταν κομμενα τα ποθκια μου. Ενα που τα πιο εντονα συναισθηματα ηταν που εφεφκαμε που το τσεκ ιν τζαι εφτασαμε εξω που το παραβαν που εν οι αναχωρισεις. Αγκαλιασε με ειπεν μου οτι αγαπα με,οτι εν θα χωρισουμε τζαι ειπα της οτι ουλλα ενα παν καλα. Εφιληθηκαμε τζιαι πριν να περασει τη πορτα εκοντοσταθηκε τζαι εγυρισε τζαι ειδε με. Μολις εφυε ενομιζα εν θα εμπορουσα να περπατησω.

Τις πρωτες μερες ηταν ανυποφορο. Επηε στο κιγκς εγνωριζε νεο κοσμο τζαι εγω που εφκαινα ημουν μονος μου. Εν ειχα κανενα να μιλισω να του τα πω. Εξεκινισε εντονος πολεμος μες τη τζιεφαλη μου. Εζηλεφκα πολλα. Εξερα οτι ηταν να γινει τουτο τζαι επρεπε να μεν της το δειξω. Εμιλησαμε που το σκαιπ τζαι εθελα να σπασω το κομπιουτερ. Ειπα, εντα μαλακια εν τουτη! Μα εν ετσι που εννα μαστε? Σιγα σιγα με τη σκεψη εφερα τα μιλια μου. Αγαπιουμαστε. Εν θα το χαλασω. Εκλεισα εισιτηριο για το Νιομβρη για να εχουμε κατι να περιμενουμε,εσασα το ποδηλατο μου τζαι αρκεψα ποδηλασια,αρκεψα καρατε τζαι αφιερωνω χρονο στον αρφο μου τζαι τους σκυλλους. Τις νυχτες βρεθουμε με τον μονο φιλο μου που εμεινε πισω οταν ερκετε που τη δουλεια στη λευκωσια. Με τη βοηθεια του παρεα,του μπλαγκπερι τζαι του ιντερνετ επερασε μου. Πεθυμω την αφανταστα (ζηλεφκω ακομα αμαν καμει παρεα με αρσενικα αν τζαι παντα ετσι εκαμε επειδη εν τα βρισκει με πολλες κορουες. Αλλα οκ. Μιλουμεν το τζιαι περνα μου. Το μονο που με ταλαιπωρει τωρα ειναι που εν θελω να πηαινω κατω. Παντα εκολουσαν μου ενα σωρο μιτσιες τζαι εν θελω να φερω τη γυναικα μ σε δυσκολη θεση. Εμιλησαμε το τζαι ειπεν μου οτι παντα ετσι ηταν οποτε εφκαινα μονος μου αλλα φοουμε να μεν χαλασω το κλιμα. Εβοηθησε τζαι ο στρατος εντομεταξυ που με εφεραν φυλακια τζαι ησυχασα (οσοι εκαμετε στρατο σε φυλακια εκαμετε ζωη χαρισαμενη). Παιρνω οσο πιο καλα γινετε τζαι απλα περιμενω. Στο κατω κατω επερασαν τα δυσκολα τζαι στο βαθοοοος εν τζαι ο σεπτεβρης που εννα πας τζαι εγω αγγλια για σπουδες. Επιτελους. Εφκαλα τα τζιαι επνασα.

Θενκς,πις.

1 comments:

Μόχα said...

Πολλά δυσκόλο πράμα να φύει για σπουδές τζιαι εσύ να ΄σαι μέσα. Ξέρω τι περνάς αν σε βοηθά. Υπομονή πολλή!!

Post a Comment