Black Friday

Στην Αμερική, η Παρασκευή μετά τη μέρα των ευχαριστιών ονομάζεται Black Friday. Κάθε Black Friday λοιπόν, τα μαχαζιά ανοίγουν που τες 4 το πρωί και συνήθως έχουν πολλά καλές εκπτώσεις.

Πάει που λες μια γυναίκα σε ένα Walmart στην Καλιφόρνια και καρτερά στη σειρά που τη νύχτα για να αγοράσει σε πολλά καλή τιμή ένα Xbox. Έρκεται η ώρα, ανοίγει το Walmart, μπαίνει μέσα η κυρία και τζιαμέ που θωρεί ότι άλλοι πελάτες παν να πιάσουν τα Xbox, φκάλλει ένα pepper spray, ψεκάζει τους ούλλους, πιάνει το Xbox της, πληρώνει τζαι φέφκει. RESPECT!

http://articles.cnn.com/2011-11-26/us/us_california-pepper-spray-suspect_1_pepper-spray-woman-surrenders-video-game?_s=PM:US

Πολλά αστείο!

Έπιασε διαμέρισμα ένας φίλος μου και επήα να το δω. Πάω που λες, πολλά ωραίο το διαμέρισμα και ύστερα που λλίο λαλεί μου να σου δείξω κάτι στο ίντερνετ. Άφτει το λάπτοπ, εν έβρισκε το δίκτυο για να ενωθούμε. Εδοκιμάσαμε τα πάντα και εν το έβρισκε. Πιάνει λοιπόν τον ιδιοκτήτη ο παρέας και λαλεί του:

- Εν δουλεύκει το ίντερνετ. Εχτές τη νύχτα εδούλεφκε μια χαρά, σήμερα τίποτε.

Και απαντά ο ιδιοκτήτης:

- Άψε τα φώτα.

- Α?

- Άψε τα φώτα. No lights, no internet.

Μπαμ! Θέλω πολλά να μάθω τι εσκέφτετουν τούτος ο λεβέντης ο ηλεκτρολόγος που εσχεδίασεν το σπίτι. Αυτά είναι. No lights, no internet.

USA

Απ γιουρ άς, Γερμαναρά του κερατά

Έσιει έναν μάθημα που εν το πάω ίντζαν επειδή η τούτορ εν μαννή τζιαι βαρκούμαι τους ηλίθιους ανθρώπους. Για αυτό όπως ο κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του, γράφω την κανονικά τζιαι άμαν μου απευθύνει τον λόγο περιπαίζω την. Πάω που λαλείς στο μάθημα τζιαι κάθουμαι υπομονετικά στην γονιούδαν μου περιμένοντας να πάει ακόμα μια ώρα της ζωής μου του κώλου. Ξαφνικά ακούω μιαν συζήτηση πίσω μου πολλά νεκατσιαστικήν. Γυρίζω με στυλ τζαι χάρην τζιαι λαλώ τους με την ψευτοεγγλέζικη προφορά «Ένιξέρω για τι μιλάτε αλλά ακούετε σαν να κάμετε εμετό». Θυμώνετε ο παρέας ο ξανθός ο βόρτος τζιαι λαλέι μου εν Γερμανικά τζιαι εν μια πολλά όμορφη γλώσσα. Λαλώ του έκαμα τζιαι εγώ Γερμανικά μια φάση αλλά επιμένω ακούεται σαν εμετός. Σικιρτισμένος όπως ήταν κάθετε δίπλα μου γιατί εν είχε άλλο τόπο. Λαλεί μου πόθεν είσαι? Τσούπερν λαλώ με πάθος τζιαι περιφάνιαν. Έν απαντά (ευτυχώς εν ήξερεν εντα σκατόρατσα είμαστεν) . Φκάλω τις σημειώσεις μου – μια κόλλα τσαλακωμένη γραμμένα στο χέρι με γράμματα όπως τις παθκιές της όρνιθας. Θωρεί με τζιαι γελά που κάτω που κάτω. Φκάλει τα φάιλ του, τικετούες ποδά ποτζιεί, γραμμένα στο κομπιούτερ, συσταρισμένα όμορφα. Τζιαι λαλώ του σοβαρά? Παίζεις μου τον οργανωμένον? Τζιαι νέφκω του απέναντι, ο παρέας ο ασιάτης κούλ με το i-pad του να παίζει με τα κουμπούθκια.Γυρίζω πάνω του τζιαι λαλώ του, who is the superpower now bitch?

UK

Η που**** η γειτόνισσα μου

Τούτη η πουτάνα η γαμοσιήστω η γειτόνισσα που μεινίσκει πουπάνω μου έκαμε παράπονο στο σποιτονοικοκύρη ότι έπαιξεν σήμερα το ξυπνητήρι μου η ώρα 830 και ήταν πολλά δυνατό. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!! Τζίνη που κάμνει χούβερ μετά τα μεσάνυκτα και νιώθω λες και εξεκίνησε μηχανή τζετ πουπάνω μου εν οκ. Η καρτάνα, ο πούτανος. Έντζεν η ώρα 5 που έπαιξε το ξυπνητήρι μου ρε υπανθρώπινο ον. Τζαι εν κανούν τα άλλα ούλλα, επήεν τζαι είπεν ότι έπεζα πολλά δυνατή μουσική που τες 830 για πολλή ώρα. Η παλαβή. Το ότι το ξυπνητήρι μου εν τραγούδι εμετάφρασεν όπως έθελε η μαλακισμένη. Τζαι τωρά παίζεται να μου δώκουν γόρνινγκ και επειδή έχω είδη ένα δικαιούνται να μου κάμουν έξωση. Λες και εν με εκανούσε ούλλο τα άγχος που έχω με τα σχολεία και τα δίδακτρα και τα λεφτά και τα μαθήματα.

Κατά τα άλλα τούτη ήταν μια καλή ευκαιρία να βρίσω στα κυπριακά σε σημείο μεγάλης ηδονής.

Η σάγλισσα, η άσχημη

USA

Ξανά π΄αρκης

Έν άντεξα εχτές τζιαι εμίλησα της που σκάιπ. Ε, ήταν να πελλάνω. Έν ήταν καλά, έκλαιε τζιαι ελάλε μου ότι εν ξέρει τι της γίνεται. Να μεν σας τα πολυλογώ εψιλοήβραμεν τα, μετά που λίο που εμιλήσαμε άρκεψε να χαμογελά τζαι εθώρουν την αγάπην μες τα μάθκια της. Τούτη φοάτε ότι εν θα μπόρει να κάμει πράματα μακριά μου τζιαι να περνά καλά τζιαι εξέχασε πόσο χαρούμενη εν μαζί μου. Τις τελευταίες μέρες εκλαίουμουν στους φίλους μου όπως την παρατημένη την κοτζινοχορκατούν που την άφηκεν ο παρέας για τη γειτόνισσα. Εν μπορώ να με έτσι, την επόμενη φορά που εν να μου κάμει μουσκουρούθκια ένα τα παραιτήσω τζιαι κανεί, αν δεν μπορεί να εκτιμήσει την αγάπη μου εν αξίζει. Ότι πρέπει να κάμουμεν τζιαι μια περίοδο μόνοι μας εν αλήθκεια, αλλά οι τωρα, ασε να χαρούμε λίο τη ζωή μας στην Αγγλία μαζί τζιαι μετά. Ευχαριστώ για τη στίριξη.

UK

Είμαι μια μάτσα σκατά.

Είμαι μια μάτσα σκατά. Είμαστε 2 χρόνια μαζί. Ήταν Βέλγιο την προηγούμενη εβδομάδα τζαι όπως ήταν μες την τρελλή χαρά ξαφνικά λαλεί θέλει να είναι μόνη της. Έμιλήσαμε παλιά για να κάμουμε μπρέικ επειδή είμαστεν μιτσιόι τζαι πολλά εξαρτώμενοι ο ένας που τον άλλον αλλά τωρά ήρτε μου πολλά ξαφνικό. Ελάλεν μου κάτι παράξενα, ότι εν ξέρει τι θέλει τζαι πρέπει να βρει τον εαυτό της κτλ. Τζαι ξέρω ότι εν θέλει κάποιον άλλον ή έγινε κάτι στο Βέλγιο με άλλον. Ξέρω την πολλά καλα, ξέρω ότι αγαπά με.Εβαρέθηκα να είναι ψυχρή ούλλη μέρα τζαι επήρα εγώ την απόφαση, όπως πάντα. Είπα της ότι εν θα της ξαναμιλήσω. Εν αντέχω έτσι. Τζαι είπα της που ένα αποφασίσεις τι θέλεις ξέρεις που είμαι, έλα να με δείς. Εν ξέρω αν θα φκεί σε καλό. Θέλω να κλαίω όπως το μωρό.

UK

Μίζερος στα ξένα

Εβιάσαν μας στο θκιάβασμα. Νομική λαλούν σου. Σόρι κύριε αλλά είπαμεν, όι τζαι έτσι. Έπηαν με τζαι τούτη η κατάθλιψη η τούμπανη που με κάμει να θέλω να με μόνος μου τζιαι να τους γράφω ούλλους. Αήπι που το στρατό. Εν ωραία η ζωή δαμέ. Ήρεμη, όμορφος τόπος. Έχω τζαι την γυναίκα μου κοντά. Αλλά πάλε μόνος μου. Με το μαυρογέριμο το τσιάρο τζαι τους ρομαντισμούς μου. Με τις υγίες μας.

Η μουσουλμάνα συμφοιτήτρια μου

Μα πόσο μου αρέσκει που η Μουσουλμανα συμμαθήτρια μου που κάθε Τρίτη στο εργαστήριο της χημείας φορεί άσπρο σιαλούι ενώ Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή που εν οι διαλέξεις φορεί μαύρο ή μπλε!

...

Άγχος, πίεση, μαθηματικά, χημείες, προγραμματισμοί, ένας βίλλος κινέζος που ένιξερει να μιλήσει αγγλικά και μια παλαβή εγγλέζα που νομίζει ότι τα ξέρει ούλλα...Η γενέκα μου αηδιάζει με. Φαίνεται επροσπαθούσα να κάμω σχέση με ένα μωρό. Το καλό εν ότι εν με κόφτει πλέον. Η άλλη εν χασιμιά, η τρίτη είπεν μου την γιατί ήπια μια βότκα πριν να φκούμε να παίξουμε...Τζαι η πιο ωραία φάση της ημέρας, τα μεσάνυχτα που είμαι μόνος μου με τες μπύρες μου, τη μουσική μου τζαι τες ταινίες που είδα 3000 φορές. Και αύριο πάλε τα ίδια. Εν μας παραιτούν ούλλοι... Κάτι τέτοιες στιγμές έχω σε ανάγκη, φίλε μου...

Κέντ- Its show time

Ήρθαμεεεν. Έφτασα Λονδίνο την Τετάρτη το απόγευμα. Αγχώθηκα τελευταία στιγμή γιατί εθκιάβασα στην ιστοσελίδα του μαλάκα του Τόμας Κούκ ότι εν θα εδικαιούμουν να πάρω την κιθάρα μες το αεροπλάνο μαζί μου τζαι εσχιεστηκα πάνω μου. Εγέλασα τους όμως τζαι έπαιξα πελλόν. Ε άμαν ήμουν πάνω στο αεροπλάνο πιοοον ποιος να μου πει εν δικαιούμαι? Ελάλουν τους τζιαι εγώ σόρρι I was not informed at the check in με την ψεφτο-κλισέ-κυπριακή-λονδρέζικη προφορά μου. Ε ένα τα βάλλουν με τους πελλούς? Εσιοπήσαν τζιαι έφερα την. Εμείναμεν 2 νύχτες με την αγάπην στο σπίτι της το νέο στο Λονδίνο. Εφοητσιάστηκεν λίον γιατί ένα που τζείνα τα μπλόκ που μεινίσκουν οι μαύροι αλλά ένα της περάσει νομίζω επειδή ένιγουει εν σε καλή σχετικά περιοχή. Εκαθαρίσαμεν το σπίτι της, εκάμαμεν λίο ψούμνισμαν, είδαμεν τζαι έναν μάγο στο κόβεντ γκάρτεν που ήταν πολλά σαρκαστικός τζιαι εγελάσαμεν πολλά τζιαι χάρη στην γαμοσχισκιάν του συγκατοίκου μου στο μπλόγκ έφαν μας τζιαι το άγχος γιατί επαράγκειλεν μου λάπτοπ τζιαι δεν εξηγήθηκεν πότε ήταν να μας το φέρουν. Όλα όμως έγιναν στην ώρα τους όμορφα τζιαι ωραία. Την τελευταία νύχτα επήαμεν να δούμεν την φίλη μας την γιατρόν η οποία επροσφέρθην να μας φέρει Κέντ με το αυτοκίνητο κάτι που ένα της χρωστώ για πάντα γιατί εγλύτωσε μας που πάρα πολύν ταλαιπωρία μες τα τρένα πλάς εχάρησεν μου μιαν αξέχαστην στιγμή όταν εκατούρησεν στο χάι γουέι αφού η κύστη της επέλλανεν την. Το Κέντ ονομάσαν το ο κήπος της Αγγλίας. Εν ένα δάσος ουσιαστικά με κάμποσα χορκούθκια μέσα. Εγώ είμαι στο Κάντερπερι που είναι και το πιο κούλ. Το δωμάτιο μου μεγάλο για τα στάνταρ της Αγγλίας στα πανεπιστήμια, πρώτον όροφο, δίπλα που την Κουζίνα (πόμπα πράμαν). Αγόρασα τζιαι τα πράματα μου που το ΑΣΤΑ που εν μούχτις. Αύριο ένα φύει η γεναίκα μου. Εμαλώσαμε τζιαι λίον γιατί αγχώνετε τωρά που ήρτα δαμέσα τζιαι εν γεμάτος ο τόπος πατούριν θηλυκά χαμηλών προσδοκιών και ηθών. Εκαθησύχασα την αλλά η αλήθκεια φοούμαι τζιαι εγώ τον εαυτό μου. Όι ότι εν την αγαπώ τζιαι έν θέλω να είμαι μαζί της αλλά γαμώ το έναν δύσκολο. Ένα δούμεν τι ένα κάμουμεν. Εν νομίζω να χωρίσω. Ένα μείνω μαζι της σιόρ αφού φκάλει μου τον καλόν τον εαυτό, γιατί να την παραιτήσω? Επειδή ένα μπόρω να τζοιμηθώ με την κάθε άσχετην? Εξάλλου εμιλήσαμεν τζιαι για τζείντο μπρέικ που ένα κάμουμεν. Ας κάμω υπομονή. Τζιαι αν δεν είμαι χαρούμενος μαζι της ένα χωρίσω τζιαι κανεί. Αφού είπαμεν το παν είναι να μαστιν ευτυχισμένοι, εν μιτσιά η ζωή για νερόβραστες ιστορίες. Η ούλλα ή τίποτε. Άρα σημειώστε γουίν προς το παρόν. Αύριο ξεκινά το φρέσερς γουίκ χωρίς να έχω τον ενθουσιασμό του 17χρονού επειδή επέρασα τα τούτα. Αλλα ένα τα κάμω ούλλα τζιαι ένα πάω παντου. Ένα φάω την εμπειρία με το κουταλάκιν. Τζιαι σίκι με.

Vamos!

Είμαι σχεδόν έτοιμος. Φέυκω την Τετάρτη. Ξεκινώ την πορεία μου σαν φοιτητής. Συγχυσμένος αλλά γεμάτος όρεξη για δουλειά. Εν να πάμε με τη γυναίκα μου Αγγλία. Σπουδάζει στο Κίνγκς τζαι εγω εν να είμαι Κέντ,ανάμιση ώρα μακριά. Ούτε πολλά μακριά, ούτε πολλά κοντά. Ένιξέρω αν θέλω να είμαι σε σχέση τωρά που εν να σπουδάζω αλλά είμαι πολλά χαρούμενος μαζί της τζαι εν θα χωρίσω. Εξάλλου το πλάν είναι να είμαι ευτυχισμένος ότι τζαι να γινεί. Εμιλήσαμε για ένα πιθανό μπρέικ που μπορεί να κάμουμεν σε κάποια φάση γιατί είμουν ο πρώτος της σε ούλλα τζαι εν θέλω να γυρίσει μετά που πέντε χρόνια να μου πεί οτι θέλει να δεί τζαι άλλα πράματα. Καλλύτερα να κάμει τωρά οτι θέλει τζαι αν δεν θέλει να είμαστε μαζί το πολύν πολύν εγλυτώσαμε την μεγαλύτερη απογοήτευση που ήταν να έρτει μετά. Φυσικά θέλω τζαι εγώ να κάμω μπρέικ για να πνάσω λίο τζαι να σιουρεφτώ ότι θέλω να είμαι μαζί της. Άρέσκει μου να έχω πλάν τζαι να ξέρω τι μου γινίσκετε. Σκέφτουμε πάρα πολλά τζαι βασανίζουν με συνέχεια σκέψεις, τζαι τύψεις για λάθη παλιά της μαλακίας που με δέρνει.Αλλά έσει 2 χρόνια που είμαι σωστός, τζαι κάμω ότι με ευχαριστεί τζαι μπόρω να πώ ότι είμαι χαρούμενος. Μπορεί να είμαι καλός ψεύτης αλλα αποφάσισα με πολλή σοβαρότητα να μεν λαλώ ψέματα εκτός αν το απαιτεί η περίσταση για να γλυτώσουμεν ανεπιθύμητες καταστάσεις ( Εσύ που λαλείς -ααααααααπαααααααας λαλεί εν καλός ψεεεευτης ο μαλάκας, εν τον συμπαθώ - δε τη φάτσα σου μες τον καθρέφτη). Μιας τζαι κάμομεν την αυτοκριτικήν μας είμαι τζαι παράξενος τζαι ιδιότροπος τζαι ανεχτικός τζαι ανυπόμονος τζαι μπάσταρτος μέσα μέσα.

Το καλοκαίρι τελικά ήταν μαγικό όπως ελαλούσαμε στο στρατό. Πολλή επιτυχία με το συγκρότημα, πολλές ωραίες στιγμές με τους φίλους, την οικογένεια τζαι τη γυναίκα μου. Ειδικά με την γυναίκα γιατί μετά που 2 χρόνια πρώτη φορά ήμασταν μαζί που τα καλά μιας τζαι τωρά απολύθηκα. Επήαμεν την κρουαζιέρα μας, επήαμεν Δανία σε ένα συνέδριο (μουχτις με τον Οργανισμό Νεολαίας), το κάμπινγκ μας στην πόλη τζαι τέλος το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο Νέων στην Κύπρο. Εδούλεφκα τζαι όπως τον σκύλον τον παχήν τον ομοφιλόφιλον 4 ώρες την ημέρα στο σουβενίρ του μπαμπά. Για αυτό σου λαλώ ήταν μαγικό. Εν εβαρκούμουν καθόλου τζαι έμαθα πολλά πραματα.

Τωρά όμως ξεκινά μια νεα αρχή τζαι έχω τις βάσεις να πάω μπροστά τζαι εν να το κάμω γιατί εν εχω επιλογή. Πρέπει να αλλάξουμεν τον κόσμο,αργά ή γρήγορα, τζαι όταν ενα γίνει πρέπει να είμαστε τζιαμέ έτοιμοι να βοηθήσουμε να στηθεί ενας καλυτερος που τούτον που έχουμεν. Ξέρω, γράφω πολλά νικατωμένα αλλά είπα το που την αρχή, είμαι συγχυσμένος

Θέλω

Θέλω να την κρατώ στα χέρια μου και να νιώθω ότι εν δική μου και να νιώθει ότι είμαι δικός της. Θέλω να ξυπνώ δίπλα της. Να ζω την κάθε παράνοια της και να ζει την κάθε δική μου. Θέλω να είμαστε μαζί. Η να μεν είμαστε καθόλου.

Επιστροφή στην Κύπρο

Ούλλοι οι φοιτητές σχαίρουνται που έρκουνται Κύπρο, εμένα έσιει 3 εφτομάδες έπιαν με κατάθλιψη. Άτε, σε 2 μήνες εννά φύω πάλε. Νιώθω λλίο άσιημα που σκέφτουμαι έτσι.

Οι Χριστιανοί

Γιατί ούλλοι (σχεδόν) οι χριστιανοί στον κόσμο πρέπει να μας τα πρίουν για να γινούμεν τζαι μεις χριστιανοί? Εν μπορούν να πιστεύκουν τα δικά τους και να βρίσσουν οπως κάμνουν οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι, ινδουιστές, βουδιστές, δωδεκαθειστές κλπ? Κάθε μέρα πρέπει να ακούμε ρηπόρτς για το τί τους έδωκεν ο θεός σήμερα, πόσες ώρες επροσευχηθήκαν, πως άλλαξεν η ζωή τους που την ημέρα που την επαραδώσαν στο χριστό κλπ κλπ κλπ.

Εγώ εν πιστεύκω σε τίποτε αλλά εν έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους που πιστεύκουν και δεν τους μουρμουρώ να γινούν σαν εμένα. Τζίνοι γιατί εν σέβουνται την απόφασή μου, όπως σέβουμαι εγώ τη δική τους και να με αφήκουν στην ησυχία μου? Γράφει πούποτε στες δέκα εντολές "ουκ δώκεις στους άπιστους παμόν"?

Don't mess with me μαννο-ινδέ

Ο γείτονας μου, όπως και ο συγκάτοικος μου, όπως και ο άλλος μου γείτονας εν Ινδοί. Στον όροφο μου, δηλαδή, είμαστε σύνολο 5 άτομα. 3 άλουτοι βρωμεροί Ινδοί, ένας γκέυς που την Καραϊβική και ένας λουμένος, καθαρός, σεξουάλας Κοκκινοχωριάτης Κυπραίος. (Είμαι ο τελευταίος σε περίπτωση που κάποιος εν το έπιασε)

Ο παρέας που την Καραϊβική εν χρυσό παιδί και κάμνουμε πολλύ παρέα. Ο συγκάτοικος μου εν γάρος αλλά θα με ευγνομωνεί μια ζωή γιατί έμαθα του την αξία του μπάνιου και του αποσμητικού. Ο Δεύτερος Ινδός εν εκνευριστικός αλλά κατά βάθος εν καλό παιδί αλλά εν θα εκτιμηθεί ποτέ γιατί δεν ακολουθεί τις συμβουλές μου περί αποσμητικού. Ο τελευταίος Ινδός εν μαλάκας, κατζιάρης, ύπουλος, βρωμερός και χιλιοπρόσωπος. Κάμνει συνέχεια ψυχολογικό πόλεμο στον παρέα που την Καραϊβική γιατί εν γκέι και θα έμπλεκε και τη μάνα του για να γλυτώσει τζίνος για μαλακία που έκαμε. Τζαι έκαμεν το λάθος να με μπλέξει μια φορά ενώ εγώ εν είχα ιδέα. μουάχαχαχαχα

Στον όροφο μας έσιει ένα κενό δωμάτιο το οποίο άνοιξεν μετά βίας ο κύριος τζαι μεινίσκει τζιαμέ παράνομα. Πριν ένα μήνα, μόλις έφυε που σπίτι εμπήκα μέσα στο δωμάτιο τζίνο για να δω τι κάμνει τζιμέσα. Τζαι έκαμεν το λάθος να αφήκει το διαβατήριο του στο πάτωμα. Έπιασα το τζαι έχωσα το κάτω που το στρώμα του. Για ένα μήνα έψαχνεν το και δεν το ήβρεν. Τη Δευτέρα επήεν στην αστυνομία και εδήλωσεν το χασιμιό. Την Τρίτη επήεν στην πρεσβία του και εζήτησε να φκάλει άλλο. Εχτές άκουσα τον που εμιλούσε με τους δικούς του και ελάλεν τους ότι μπορεί να πάρει 2-3 εβδομάδες το νέο διαβατήριο να φκει και μπορεί να πρέπει να αλλάξει τη πτήση του. Τζαι τζίνη την ώρα, σαν ήταν στο σαλόνι και εμίλαν με τους δικούς του, εξαναμπήκα μέστο δωμάτιο τζαι έβαλα του το διαβατήριο πάστο γραφείο του τζαι έφυα. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! Και τωρά σπάζει να ανακαλύψει τι έγινε και προσπαθεί να ακυρώσει ούλλα τα διαβήματα που έκαμε για το δήθεν χαμένο διαβατήριο του. Αχχχχ, τι να πω? Εγώ πάντως επιερώθηκα που τούτα ούλλα! Αν η εκδίκηση εν κρύο πιάτο τότε σίουρα εν σούσι!

Εμίλησα της

Δευτέρα βράδυ εκάλεσα την σπίτι μου για φαϊ. Έκαμα της το Κοτόπουλο μου με βατόμουρα και εφκήκεν πάρα πολλά ωραίο και ενθουσιάστηκε και είμαι περήφανος. Ήπιαμε λευκό κρασί και μετά επήμαε έξω στο παγκάκι μπροστά στον ποταμό για τσιγάρο. Σαν εμιλούσαμε εφκήκε μου και γυρίζω και λαλώ της (αν θυμούμαι καλά) "Αρέσκεις μου πολλά. Είσαι έξυπνη, όμορφη και διαφορετική με τους δικούς σου περίεργους τρόπους. Ξέρω ότι έσιεις φίλο τζαι τούτο κάμνει με να συμπεριφέρουμαι κάπως περίεργα μερικές φορές αλλά εν μπορώ να το κρατώ μέσα μου άλλο. Θέλω να είμαι μαζί σου. Ξυπνώ με τη σκεψη σου, τζοιμούμαι με τη σκέψη σου τζαι ούλλη μέρα σκέφτουμαι πως να σε κάμω να χαμογελάσεις, να περάσεις όμορφα. Εν μπορώ να συγκετρωθώ σε κάτι άλλο". Κάτι τέτοιο είπα και μετά μπουμ, η πιο περίεργη αντίδραση του κόσμου. Έπιασεν την νευρικότητα, εξεκίνησε να τρέμει και να μιλά πολλά γλίορα για άσχετα πράματα. "Εφαντάστηκες ποττέ πως είναι να παντρεφτείς? Εν ξερω αν θέλω να παντρευτω. Θέλω να πατρευτώ? Δηλαδή άμα παντρευτείς ξυπνάς την επομένη τζαι λαλείς Ουάου, επαντρέφτηκα? Αρέσκουν σου τα παπούτσια μου? Εν καινούργια. Εν λλίο μεγάλα τα πόδια μου για κοπέλλα αλλά αρέσκουν μου. Τι νομίζεις εσύ?" Κάπου δαμέ επήα να τη φιλήσω. Ήθελα να γελάσω γιατί ήταν πολλά χαριτωμένη. Επλησίασα κοντά στα χείλη της. Εκοίταζα την στα μάτια. Εκόιταζεν με. Και τελευταία στιγμή εγύρισεν και λαλεί μου "εν μπορώ να το κάμω. Είμαι με κάποιον άλλο. Αρέσκεις μου τζαι συ. Περνώ όμορφα μαζί σου. Αλλά εννα πάεις Κύπρο τωρά τζαι γω εννα μείνω δαμέ. Τζαι του χρόνου μπορεί να κάμεις τράσνφερ". ... ... ...

Ααααααααχχχχ....

???

Τζαι ο φίλος της εν τέλεια φλούφλης ρε γαμώτο. Τζαι σπουδάζει Όλμπανι που εν 4 ώρες που δαμέ με το αυτοκίνητο. Θωρεί τον 2-3 φορές το μήνα και έννεν καν ερωτευμένη μαζί του. Εν μια συνήθεια. Έντζε έσιει άδικο. Εγώ Κύπρο ούλλο το καλοκαίρι τζαι τούτη δαμέ? Εν πάει.

Ευρεθήκαμε σήμερα στη συνάντηση του κλαμπ που εξεκινήσαμε μαζί τζαι ήταν βάσανο. Έντζαι είμαι τρελλά ερωτευμένος, αλλά εν μπορώ!!!! Θέλω να είμαι εγώ τζίνος που θα ξυπνά δίπλα της, θέλω να εν δική μου και να είμαι δικός της.

Τζαι πάλε κάθουμε 4:30 το πρωί με μια κενή κόλλα στη γουέρντ και έχω να γράψω 5σέλιδη για άυριο αλλά το μυαλό μου έννεν δαμέ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Eρωτήσεις.

Αν τζαι επαραμέλισα εγώ το μπλόγκ πολλά γιατί η ζωή μου εν ψιλοστάσιμη σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ξανά. Χαίρομαι ιδιετέρως που ο συγκάτοικος μου στο μπλόγκ που μου λείπει πολλα ζεί τη ζωή του πολλά εντονα τζαι τωρα έχω τον πολλά ανάγκη. Οκ, χίαρ ιτ ίς. Είμαστε ενάμιση χρόνο με τη κοπέλα. Πρίν να έρτει για το πάσχα ελάλεν μου κάτι ασυναρτησίες ότι εν κονφιούστ αν τζαι ξέρει ότι αγαπά με τζαι ήταν πολλα ψυχρή για κάμιάν εβδομάδα. Ένιωθα ότι έχασα την γή κάτω που τα πόθκια μου αλλά είπα ότι ενα είμαι αγαπισιάρης γιατί εν αξίζει να τα παραιτήσω. Τζαι αντέξαμεν τζαι ήρτεν. Ούλλα εν πολλά ωραία. Αρέσκει μου, αγαπώ την, είμαι χάπι. Εν μια που τζείνες τις πολλά ειλικρινείς σχέσει ς τζαι ταιριάζουμε πολλά. Το πρόβλημα μου είναι ότι εχει λίγες μερες που σκέφτουμε ότι αν θέλω να χωρίσω πως εννα το κάμω? Ξέρω τους δικούς της πολλά καλά. Καλούν με για φαί, εχουν με όπως τον γιό τους. Τόσο τζαιρό όμως είμουν στρατιώτης... τωρά τελειώνω τζαι νιώθω την ελευθερία να έρκετε. Εννα πάω πανεπιστίμιο.... Εν θα έχω κανένα πάνω στην κκελέ μου. Αν μου τελειώσει? Αν θέλω να πάω πάρακατω? Είμαι μαλάκας? Εκμεταλεύτηκα την? Ένιξερω. Βασανίζει με πολλά το ζήτημα. Εμίλησα το μαζί της τζαι είπε μου ότι αν νιώσουμε ότι θέλουμε κάτι άλλο κάμουμε κανένα μπρέικ. Αλλά άμαν σπάσει το γυαλι?

Updates

Έστειλε μου ένα μύνημα η κορού που λαλεί ότι αποκοιμήθηκε σαν εδιάβαζε και απολογείται. Εν απάντησα. Συνεχίζω να το παίζω δύσκολος αλλά εν φαίνεται να δουλεύκει. Νομίζω εν πολλά παιδι των λουλουδιών για να καταλάβει ότι επίκρεψα, άρα μόνος μου κάμνω παναύρκα. Ουφφφφφ...Πάλε είμαι στο σκοτάδι..

Σήμερα νιώθω...

Ένα πανέμορφο τραγούδι που πάει πολλά με βροχερό καιρό, ελαφρά μελαγχολία και προαιρετικά άστεγους και Νέα Υόρκη.

Απογοήτευση

Εν 6 το πρωί. Έσιει ούλλη νύχτα που είμαι όξυπνος. Έχω 2 εξετάσεις η μια πίσω που τη άλλη σε 4 ώρες. Για καμιά που τες 2 εν είμαι προετοιμασμένος. Εν διαβάζω όμως. Περιμένω. Μισώ τον εαυτό μου άμα κολλά ο νους μου κάπου και εν μπορώ να κάμω τίποτε άλλο. Περιμένω. Εν άντεχα άλλο να εν κολλημένος ο νους μου πάνω της ούλλη μέρα τζαι αποφάσισα να της μιλήσω σήμερα για να ξέρω και γω τι γίνεται. Έστειλα της μύνημα η ώρα 9 και λέω της θέλω να σου μιλήσω. Λαλεί μου κάμνω μια ομαδική εργασία με κάτι συμμαθητές μου τωρά, να σου πω που εννά τελειώσω. Η ώρα 1 λαλεί μου ετέλειωσα, έρκουμαι. Όπως ήρτεν έφυεν γιατί επιάσαν την τηλέφωνο και είπαν της ότι κάτι εξεχάσαν να κάμουν στην εργασία και λαλεί μου πάω πίσω να τελειώσουμε και έρκουμαι. 1, 2, 2μιση και γω περιμένω. Μήνυμα: Έρκουμαι σε λλίο, συγγνώμη. 3, μήνυμα: εννά αρκήσεις να τζοιμηθείς? Θέλω ακόμα λλίο χρόνο. Εν θα τζιμηθώ, τέλειωσε τζαι έλα. 4, 5, 6. Περιμένω. Νευριάζω άμα με στήνουν. Ειδικά κάτι τέτοιες στιγμές. Απλά θέλω να το φκάλω που μέσα μου για να πιάσω το νου μου πισω να τον βάλω στα μαθήματα μου. Πόσο δύσκολο είναι να έβρεις 20 λεπτά για έναν άνθρωπο που υποτίθεται ότι νοιάζεσαι? Νιώθω πολλά βλάκας. Εν ξέρω τι να κάμω.

Η γεναίκα μου (του)

Η γεναίκα μου (του) εν 19 χρονών. Μάμμα Κολομβιανή, παπάς Χιλιανός, γέννημα θρέμμα Νέας Υόρκης. Προς μεγάλη μου έκπληξη, εν πανέξυπνη. Εν θκιάολος μαύρος. Παίζει πιάνο και λίγο κιθάρα, εν καρατίστρια, λατρεύει τους Πινκ Φλόυντ και τα καταθληπτικά κομμάτια πεγμένα με ακουστική κιθάρα. Απολαμβάνει τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο, μιλά αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά, σπουδάζει εγκληματολογία, αγαπά τη δεκαετία του 60, εν αντράκι, αρέσκει της η ελαφριά ξανθή μπύρα και το κόκκινο κρασί και γενικά εν διαφορετική.

Εγνωριστήκαμε τυχαία στο λεωφορείο αρχές Φλεβάρη. Είχαμε μια καταπληκτική 40λεπτη συζήτηση και έπιασα το τηλέφωνο της για να φκούμε καμιά φορά. Αλλά επειδή ήμουν πολλά πιεσμένος με τα μαθήματα, τη δουλειά που εμάχουμουν να πιάσω (έπιασα την!!) και τη δουλειά που είχα εξεχάστηκα και η επόμενη φορά που εφκήκαμε ήταν μέσα Μαρτίου. Στις δεκαεννιά του Φλεβάρη εδεσμεύτηκε με τον αιμοβόρο αντίπαλο. Ήβρες φαϊ φάτο που λαλεί η παροιμία...Ννά μέστα μάθκια μου.

Εκάμαμε μια σύντομη ταινία μαζί για ένα διαγωνισμό, εγνωριστήκαμεν καλύτερα και ήρταμε αρκετά πιο κοντά. Είδα τες παραξενιές της, είδεν τες δικές μου κλπ.

Τα αρνητικά:
1. Έσιει φίλο
2. Σε ένα μήνα έρκουμε Κύπρο για 3 μήνες, οπόταν ότι είναι να κάμω πρέπει να το κάμω γλίορα.
3. Αν πάει καλά εννά πελλάνω 3 μήνες το καλοκαίρι.

Τα θετικά:
1. Είδα πως συμπεριφέρεται με τους φίλους της (εν τέλεια ντούτ) και με μένα εν διαφορετική. Με μένα εν γυναίκα. Άρα εν είμαι στο φρεντς ζόουν. Πολλές φορές νιώθω σίουρος, άλλες φορές όχι και τόσο.
2. Βρεθούμαστε πολλά συχνά και δείχνει να το απολαμβάνει.
3. Έχουμε απίστευτα κοινα, και ειδικά μικρά μικρά πράματα, λεπτομέρειες.
4. Ας είμαστε μαζί τζαι ας πελλάνω το καλοτζαίρι.

Είμαστεν 4-3 ως τωρά.

Το σχέδιον:
Μόλις έρτει η πρώτη ζεστή νύχτα πιάνω την τηλέφωνο τζαι λαλώ της: "Πόψε η ώρα 10 έρκουμε να σε πιάσω τζαι θα περάσεις τέλεια" τζαι κλείω το.
Η ώρα 9 πάω σε ένα πολλά όμορφο σημείο δαμέ κοντά στο σπίτι μου που εν τέλεια πάστον ποταμό. Απλώνω ένα σεντόνι χαμέ, βάλλω πάνω την κιθάρα μου, 15 τέλεια τραγούδια σε φάιλ, ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και 2 ποτήρια.
10:00 πάω τζαι πιάνω την τζαι περπατούμε προς το σημείο χωρίς να ξέρει που πάμε. φτάνουμε τζιαμέ, Γεμώννω τα ποτήρκα κρασί τζαι λαλώ της "Δις ις γιορ πράιβειτ κόνσερτ. Σιτ μπακ, ρηλάξ, τερν οφφ γιορ σελλ φόουν εντ ηντζόει" (Το ηντζόει με ει γιατί εν ρήμα)
Τελειώνει η συναυλία μου, και μετά ότι νιώθω κάμνω. Μάλλον εν θα με κόψει ότι έσιει φίλο (προφανώς) γιατι εν δική μου, εν δική μου, εν δική μου τζαι γιατί είπεν μου ήδη ότι έννεν ερωτευμένη με τον φίλο της. Απλά ήταν καλύττεροι φίλοι χρόνια και επειδή σπουδάζει κάπου πολλά μακριά εν λλίο παράξενη η φάση. Αλλά ολα είναι πιθανά.

Ή ταν, ή επι τας!

Εννά πελλάνω! Πότε εννά βράσουν οι νύχτες???

Τι λαλεί το σχέδιο?? Καμιά εισήγηση??

Η συναυλία μας θα κλείσει έτσι:

...

Υπάρχει μια ελαφρά πρόοδος στην τύχη μου με τις γυναίκες. Τούντη φορά είμαστε στην ίδια χώρα, στην ίδια πολιτεία, στο ίδιο πανεπιστήμιο! Μεινίσκει μόνο να τη χωρίσω που το φίλο της...

Φταίω?

Που πότε εν λάθος να πιστεύκεις κάτι, να το υποστηρίζεις και να είσαι ειλικρινής? Μέχρι στιγμής ξέρουμε ότι είμαι λλίο διαταραγμένος, αρκετά ασταθής - επιπόλεος τζαι κυκλοθυμικός τζαι μερικές φορές ελαφρώς αναίσθητο ζώον. Και το αποτέλεσμα αυτού είναι το 95% των ανθρώπων που γνωρίζω εν με συμπαθούν γιατί είμαι πολλά χτηνό που την αρχή. Τζαι για τούτο φταίω αλλά πάλε εν το ελέγχο. Τζαι πίστεψε με τζαι μένα εκνευρίζω με πολλές φορές.

Έφκαινα που την καφετέρια του σχολείου μου με έναν παρέα μου τζαι βουρά μας μια παλαβή πασιά πουπίσω που πρόσφατα έκαμεν κλαμπ για τα δικαιώματα των γυναικών τζαι εν πολλά μπλεγμένη σε ένα αλλό πρόσφατα δημιουργημένο κλάπ που εν για τους γκέι. Για μένα τούτα εν πελλάρες. Άμα σέβεσε τον εαυτό σου τζαι ξέρεις τα δικαιώματα σου εν θέλεις με κλαπ με τίποτε. Τι σημαίνει ρε κουμπάρε δικαιώματα γυναικών τζαι κλαπ για τους γκέι? Που ζιούμε? Αν είσαι κανονικός άνθρωπος σέβεσαι τες επιλογές του άλλου. Με το ίδιο σκεπτικό ας κάμουμε κλαπ για τους στρέιτ, κλαπ για τα δικαιώματα των ανδρών, να έχουμε τζαι γουάιτ πήπολ αγουέαρνες μανθ (όπως έχουμε για μαύρους, λατίνους κλπ), μεν αγουέαρνες μανθ κλπ. Ναι, ιστορικά κάποιοι αδικηθήκαν. Επεχτήκαν πολλές ππουστιές εις βάρος των γυναικών, των μαύρων και πολλών άλλων. Τούτο σημαίνει ότι πρέπει να περάσει ο υπόλοιπος κόσμος τα ίδια? Νάμπου εν ο σκοπός? Να πάμεν ισοπαλία? Τζαι αφού σήμερα υποτίθεται, έχουμε ισότητα. Το μόνο που μπορούν να καταφέρουν είναι να το κάμουν παράνομο να εκφράζεσαι αλλά τι εκάμαμεν? Αν δεν καλλιεργηθούν κάποιοι γαδάροι ανθρώποι τότε χέσε μέσα. Αλλά συμφέρει στους πουπάνω πουπάνω να γίνει τούτο? Η λογική μου λαλεί μου ότι έσιεις μια σωστή κοινωνία όταν τα αυτονόητα εν χρειάζεται να τα κάμνεις νόμους.

Λατρεύω τις γυναίκες τζαι αρκετοί κολλητοί μου φίλοι εν γκέυ. Εν μου κάμνει διαφορά. Τζαι αστειεύκουμεν τζαι μιλούμε τζαι εν ούλλα μια χαρά. Άμα αυτοσαρκάζεσαι τότε σημαίνει ότι είσαι εντάξει με τον εαυτό σου.

Επίσης, οι μειονότητες που λαλούν ότι εν καλλίτερα τωρά με τη νομοθεσία που λαλεί ότι σε οποιοδήποτε σύνολο το 30% πρέπει να εν μειονότητες έχω να πω ένα πράμα: πούτσες μπλε. Δηλαδή έννεν ρατσιστικό να υποχρεούσαι να πιάνεις 30 στους 100 μειωνότητες. Ένας παππούλης καλαμαράς είπε σε μια σερβιτόρα στο εστιατόριο του που τον ερώτησε αν της είπε να καθαρίσει ένα τραπέζι παραπάνω μόνο τζαι μόνο επειδή εν μάυρη: Listen honey, I don't care if you are black, white, green, red or yellow or whatever. I only care about one color, green. As long as you make green for me I am happy with you.

Τελοσπάντων, λαλέι μας η πασιά ετοίμασα ένα ενημερωτικό πρεσεντέιτιον με το γουίμενς ράιτς κλαπ, ελάτε. Ο παρέας μου, που έσιει τες ίδιες απόψεις μαζί μου, λαλεί της εννά το ήθελα αλλά έχω μάθημα. Εγώ λαλώ της άι τζαστ ντόντ κέαρ. Τζαι λαλεί μου ετύπωσα τζαι σημαία της Κύπρου για σένα, είσαι αγενής. Τζαι λαλω της εκτιμώ το, αλλά εν αλλάσει κάτι. Έχω τζαι γω μάθημα επίσης, αν προτιμάς τούντη δικαιολογία. Σόρι αν σου έππεσε βαριά η προηγούμενη, εν άποψη μου. Τζαι επιράχτηκε η κορού. Καταλαβαίνω ότι εν πιο αποδεκτό να πείς μια διπλωματική μαλακία. Αλλά επίσης, σκέφτουμε ότι άμα πεις την αλήθεκεια, μπορεί να εν λλίο πιο βαρύ, αλλά τουλάχιστον ξέρεις τι πραγματικά σκέφτεται ο άλλος. Ακούεις μια πραγματική άποψη τζαι κάμνεις την αυτοκριτική σου αν θέλεις. Τζαι αν πραγματικά επίστεφκεν τζίνα που ελάλεν η χοντρούλλα τότε εν θα ήταν στα αρχίδια της ότι ελάλουν? Οξά εν πολίκλυ ινκορρέκτ να μου την πει κατάμουτρα?

Φταίω?

Σκι

Είσιεν το σχολείο μου εκδρομή σε ένα βουνό για σκι. $20 λεωφορειο, φαϊ, ενοικιο εξοπλισμού και μάθημα. Είσιεν 42 εισιτήρια και εξεκινήσαν να τα πουλούν την περασμένη παρασκευή ή ώρα 1 το μεσημέρι. Επήα τζιαμέ 1 ακριβώς τζαι είσιεν μια σειρά που δαμέ ως τζειπάνω. Εγώ εμέτρησα τους τζαι ήταν 59 τζαι λαλώ γαμώτο, τζαι να καρτερώ έν θα πιάσω. Τζαι επήα με βαριά καρδιά για φαϊ. Η ώρα 2 και 50 περνώ που το ίδιο σημείο τζαι που περιέργια ερώτησα αν εμείναν εισιτήρια τζαι είσιεν μείνει ένα. Τωρά τούτο εν τυχαίο??

Επήαμεν εχτές στο Σιόνι Μάουντεν στημ Πενσυλβάνια τζαι ένα θα σας πω. Την ώρα που έβαλα τα πόθκια μου πάστα πέδιλα τζαι άκουσα το κλικ που κουτσακώνει η μπότα πάνω στο πέδιλο ένιωσα κάτι. Ήταν 11. Το μάθημα μας ήταν 11 και 45. Δεν γαμιέται? Θα φκω παστο βουνό να κάμω ένα τεστ ντράιβ. Φκέλω πάστο πράμα που σε παίρνει πάνω τζαι με το που πατώ τα πόθκια μου χαμέ στην κορυφή του βουνού έπια τον κατήφορο τζαι επήενα. Ανάπτυσα, ανάπτυσα, ελύγισα τα γόνατα μου γιατί εθώρουν τους άλλους που έτσι εκάμναν τζαι εφώναζα "φύετε που ομπρός μου! ενιξέρω να σταματώ!" Εφέφκαν ούλλοι ώσπου ένα μωρό έππεσε μπροστά μου. Αμαν! Τι καμνώ τωρά? Ούτε να σταματώ ξέρω, ούτε να κλώνω! Επετάχτηκα τζαι έππεσα χαμέ τζαι ετσαβαλλώθηκα αξιοπρεπώς στη μέση της πλαγιάς. Δεν πτοούμε όμως. Μαζεύω τα κομμάτια μου τζαι ξαναξεκινώ. φτάνω ως κάτω τζαι κατευθύνομαι ολόισια προς τον ποταμό, χωρίς να ξέρω να σταματήσω. Γύρνω τζαι ξαναππέφτω χαμέ τζαι σκοτώνουμε. Αλλά αρέσκει μου! Τζαι τούτο εν σπάνιο για μένα επειδή εν είμαι ανθεκτικός στον πόνο (βλέπε πούττος).

Τελοσπάντων, έκαμα το μάθημα μου. Έμαθα να κλώνω, να σταματώ, να ελαττώνω .... .... Αλλά η πλάκα ήταν ότι στο μάθημα είπεν μας το πίτσα τζαι φρεντς φράις! Όπως το Σάουθπαρκ! Εκατέβεννα το βουνό συνέχεια. Επήεννα πιο ψηλά τζαι πιο ψηλά στην πλαγιά τζαι επελλοβούρουν τζαι έκλωνα τους βλάκες που εμπέναν μπροστά μου. Εν εκατάφερνα όμως να πηαίνω αργά στον κατήφορο.

Την τελευταία φορά εφκήκα πολλά ψηλά, τζαι όπως εκατέβηκα που το τελεφερίκ, ένας βλάκας ινδός είσιεν σταματήσει στο κατήφορούι που σου διά ταχύτητα τζαι εγώ εν ήξερα να σταματήσω κ έδωκα πάνω του. Τζίνος έδωκε πάνω σε άλλο, που έδωκε πάνω σε άλλη, που έδωκε πάνω σε άλλη τζαι εκατεβήκαν τζαι οι 4 το βουνό με τον κώλο τζαι γω πουπάνω εφώναζα Μάι Μπάτ!

Ξεκινώ και γω θριαμβεφτικά την τελευταία μου κάθοδο. Εν θα έκαμνα πίτσα τούντη φορά. Θα κατέβεννα ούλλο το βουνε φρέντς φράις για να πιάσω την πιο ψηλή ταχύτητα. Βλαστά ένας ομπρός μου, προσπερνώ τον. Άλλος, προσπερνώ τον. Τρίτος ππεζεβέγκης. Πάλε προσπερνώ τον. Σε κάποια φάση ππέφτει μια κορού μπροστά μου. Πάω να την προσπεράσω και ππέφτει μια άλλη μαννή μπροστά μου και προσπαθώ να σταματήσω αλλά έδωκα πάστο σακκάκι της (που της έφυεν πάστο βουνό της τζιμισμένης) τζαι φέφκω που τα πέδιλα, εκτοξέυκουμε στον αέρα τζαι νιώθω για 2 δευτερόλεπτα να πετώ (η ράσιη μου βλέπει το βουνό και τα μάθκια μου τον ουρανό). Επροσγειώθηκα στο έδαφος με τη κκελλέ τζαι ετρίφτυκα στο σιόνι για καμία 20αρκά μέτρα. Άου. Εζαλίστηκα τζαι εθολώσαν ούλλα. Έμεινα για λλίο χαμέ τζαι εσηκώθηκα με πείσμα. Εν θα τελειώσει έτσι. Ήμουν στη μέση της πλαγιάς. Κάποιος μου επέταξεν τα πέδιλα μου. Ξαναβάλλω τα. Τζαι αναπτύσω. Πάω, πάω, πάω. Ήμουν ζαλισμένος και έν είχα ούτε πλήρη αντίληψη, ούτε πλήρη έλεγχο και αποφάσισα ότι θα πήγαινα ως τζιαμέ που τελειώνει το χίονι, θα επετάσσουμουν και θα προσγειώνομουν στο πλακοστροτο και θα εμαννέφκαν ούλλοι. Εν ξέρω γιατί επίστεψα ότι θα τα κατάφερνα. Εφτυχώς είσιεν έναν τύπο μεγαλόσωμο τζαι όπως εχτυπήσαν τα πέδιλα μου τζιαμέ που αρκέφει το πλακόστροτο τζαι εκτοξέφτηκα που τα πέδιλα μου εκούντησε με πίσω τζαι έκοψε μου τη φόρα. Αλλιώς σίγουρα θα έμπαινα στη βιτρίνα με τες μπότες.

Αλλά άρεσε μου. Μετά που 21 χρόνια μπορώ επιτέλους να απαντήσω στην ερώτηση "Ποιο είναι το αγαπημένο σου σπορ?"

Κοτόπουλο με Βατόμουρα

Σήμερα όπως έρκουμουν που Νέα Υόρκη είδα κάτι που έψαχνα καιρό: Φάρμερς Μάρκετ, περίπου 20 λεπτά περπάτημα που το νέο μου σπίτι. Μιας και έχω κουζίνα τωρά, πατώ το κουμπί και κατεβαίνω. Μια τεράστια φρουταρία που έσιει τα πάντα που ούλλο τον κόσμο. Φρούτα, λαχανικά, ιταλικά, γαλλικά, ελληνικά, κινέζικα ... ... Τζαι ούλλα φρέσκα! Από κολοκάσι μέχρι σολωμό.

Που τη χαρά μου έφαα 60 δολάρια. Έπιασα 4 φιλέτα βοδινά, 3 στήθη κοτόπουλου, μακαρόνια βιδούες, ταλιατέλεςσ, ροδάκινα, μήλα, φορμόζες (πουρνέλες για τους μη κοτσινοχωρκάτες), βατόμουρα, λεμόνια, σπανάκι, σνόου πις, μανιτάρια άσπρα, μανιτάρια αναδρίκας, ιταλικό αλάτη θάλασσας, μίγμα 4 ειδών πιπεριών, φρέσκο δυόσμο, ρίγανη, καρύδια, τεριγιάκι, αυγά, κρεμύδια, σκόρδο και ιταλικό ελαιόλαδο. Νομίζω είπα τα ούλλα. Εσκέφτουμουν να κάμω κοτόπουλο με τεριγιάκι, αλλά μετά είπα να βάλω λίγη φαντασία και έφτιαξα κάτι που εφκήκε πολλά ωραίο και είμαι πολλά περήφανος!

Κόφκουμε το το κοτόπουλλο σε κυβάκια και τα κόκκαλα κ το λίγο κρέας που μένει βράζουμεν το για να κάμουμε δικό μας ζωμό κότας.

Βάλλουμε τες ταλιατέλες να βράσουν.

Τηγανίζουμε το κοτόπουλλο με 2 σκελίδες σκόρδο.

Προσθέτουμε τα μανιτάρια, μετά τα σνόου πης.

Βάλλουμε αλάτι και πιπέρι. Εγώ δαμέ βάλλω και ρίγανη γιατί αρέσκει μου άμα ψηθεί καλά και πιρκίζει λλίο.

Όταν κοντέψουν να ψηθούν ούλλα βάλλουμε και το σπανάκι.

Μόλις ξεκινίσει να μαρανίσκει βάλλουμε και τα βατόμουρα και όταν αρκέψουν να λιώνουν και να φκάλλουν κόκκινο χυμό προσθέτουμε μισό φλυτζάνι λευκό γλυκό κρασί.

Ήταν απίστευτο. Μέχρι και ο παρέας ο Δανός που εν αυστηρός κριτής απόλαυσε το πιάτο μου. Έδεσεν πολλά ωράια και η γεύση και το χρώμα. Ειδικά το γλυκό κρασί με τα βατόμουρα ήταν μμμμ! Είσιεν ένα ελαφρώς κόκκινο χρωματούδιν, ήταν μαλακό και λίγο γλυκόξινο. Θα το έφκαλλα φωτογραφία άλλα επεινούσαμεν πολλά. Για το βοδινό φιλέττο έσιει κανένας κάτι να προτείνει??

Τωρά εκατάλαβα....

Πριν ένα χρόνο επήα σε μια "διάλεξη" που μας εμιλούσαν κάτι φοιτητές της Αμερικής για τη ζωή του πανεπιστημίου. Θυμούμαι συγκεκριμένα μια κοπέλλα που είπε ότι: "Για να τα πάεις καλά στο πανεπιστήμιο χρείαζεται να κοιμάσαι καλά, να διαβάζεις τζαι να έσιεις προσωπική ζωή. Και δυστυχώς μπορείς να έχεις μόνο δύο από τα τρία ταυτόχρονα. Τζαι οτιδήποτε εχτός του βιβλίου εν προσωπική ζωή". Ε λοιπόν είσιεν δίκαιο. Εθκιάλεξα 18 κρέτιτς ούλλο δύσκολα μαθήματα τζαι εν έχω ώρα να αναπνεύσω. Ντάμν. Τωρά ήρτα πανεπιστήμιο τελικά.

Τι άγευστο μπορώ να βάλω πάστες οδοντόβουρτσες των γειτόνων μου για να τους πιάσει διάρρεια/εμετός/θάνατος κλπ??

Η Ελβετίδα τουρίστρια

1230 τη νύχτα. Κάθουμε στο σαλόνι του φίλου μου του Δανού και παίζω με το Μακ του ακούωντας Μπέλλε & Σεμπάστιαν. Για δεύτερη συνεχόμενη νύχτα θα κοιμηθώ δαμέ. Εν λυπηρό ότι εν νιώθω το δικό μου δωμάτιο σαν σπίτι και το αποφεύγω (όσο και αν αρνούμε να το παραδεχτώ). Εζήτησα να αλλάξω εστία τζαι να έρτω τζαι γω ποδά. Πέρκι με αλλάξουν.

Το Σαββατοκυρίακο που επέρασε ήταν το ποιο ωραίο μου ως τωρά στην Αμερική. Σάββατο βράδυ επήα στο Ηρίντιουμ Τζαζ Μπαρ για να δω ένα Κυπραίο πιανίστα που ακούω εδώ και 10 χρόνια. Τζαζ τρίο. Χαμηλός φωτισμός, ζεστός χώρος, κιθάρες υπογραμμένες που τον Λες Πωλ και άλλους διάσημους γύρο, καμια 30αρκά άτομα τζαι στη σκηνή πιάνο με ουρά, κόντραμπασο και ντραμς. Τζίντες 2 ώρες ήμουν σε άλλο πλανήτη. Εταξίδευκα. Η μουσική ήταν απίστευτη. Το συναίσθημα, η μπύρα τζαι η τζαζ που να ταιρκάζει τέλεια με τον τόπο. Ούλλα ήταν ωραία, απλά, όμορφα. Ούλλα εκάμναν λογική, εταιρκάζαν. Έκφραση και απλότητα, τέχνη. Τι ωραίο πράμα. Δυο ώρες έθελα να κατουρήσω και εν το έκαμνα να σηκωθώ να πάω. Επήα μετά που ετέλιωσε. Απόλαυσα το στο φουλ. Αρέσκει μου το ότι σε όσους τόπους επήα στη Νέα Υόρκη η μουσική εν σε κουφανίσκει τζαι ο κόσμος εν μιλά άμαν παίζουν η μουσικοί. Λυπούμαι όμως που η Ραπ ισοπέδωσεν τα ούλλα. Εχάθηκεν τζίνη η κουλτούρα.

Μετά έμεινα σε ένα φίλο μου στην Άμστερνταμ Άβενιου. Αγαπώ τη Νέα Υόρκη. 12 παρά 10 τα μεσάνυχτα του Σαββάτου εγόρασα ρούχα που το Αμέρικαν Ήγκλ στη Τάιμς Σκουέαρ τζαι 5 το πρωί επαραγγείλαμε πίτσα σπίτι του παρέα ντελίβερι. Η Νέα Υόρκη, λαλούν οι ντόπιοι, ότι εν η μόνη πόλη που μπορείς η ώρα 5 το πρωί να παραγγείλεις τζαι να σου κάμουν ντελίβερι σπίτι σου μπύρες, πίτσα τζαι 3 γραμμάρια χόρτο. Γουέλ, σο φαρ άι αγκρί.

Κυριακή απόγευμα εξύπνησα τζαι αποφάσισα να πάω να περπατήσω ούλλο το Χάρλεμ. Ημουν ο μόνος λευκός στους δρόμους, πολλή φτώσια (η άλλη όψη της πόλης) τζαι ούλλοι στο δρόμο εθέλαν ψιλά τζαι γω εγέλουν γιατί εθυμίζαν μου το επεισόδειο του Σάουθπαρκ με τους άστεγους. Μετά επήα στο Κολούμπια τζαι εζήλεψα. Πέρκι με πιάσουν να κάμω τράνσφερ τζιαμέ. Μετά επήα σε ένα κατάστημα με τζηνς που είσιεν καλές εκπτώσεις. Λήβαις, ΝτιΚέιΕνΓουάι και Κάλβιν Κλάιν 30 δολάρια!

Έπιασα μια ματσιά παντελόνια να δοκιμάσω. Βάλλω το πρώτο. Ήταν λλίο μιτσί μου. Φκένω έξω να το δω στον καθρέφτη τζαι δίπλα μου είσιεν μια χαριτωμένη ξανθιά που εδοκίμασεν ένα παντελόνι που εν της εδίαν καθόλου ωραίες γραμμές τζαι η πωλήτρια επέμενεν ότι εν ωραίο. Γυρίζω τζαι λαλώ της "As a guy, I think this doesnt look so good on you. Its not bad but Im not excited". Τζαι απαντά μου με την ποιο αξιολάτρευτη γερμανική προφορά "Thank you! Thats what I think too"

"What do you think about mine?"

"Dont buy it. It makes your ass look very squarish"

"Where are you from?"

"Switzerland."

"Really? Im from Cyprus! Are you here on holiday?"

"Wow! Yeah. I want to buy a lot of clothes because they are so much cheaper here. Do you live here?"

"I study here. Clothes in Cyprus are much more expensive too"

Συνεχίζουμε να δοκιμάζουμε ώσπου ήβραμε τζαι οι 2 τι να πιάσουμε. Στο ταμείο ακούω την να μιλά γαλλικά. Εφκήκαμε έξω τζαι είπε μου ότι ήρτε μόνη της τζαι μεινίσκει στο σπίτι ενός παρέα της αλλά δουλεύκει ούλλη μέρα τζαι εν τον είδε καθόλου τζαι μεθάυριο φέφκει. Επρότεινα της να περπατήσουμε λλίο μαζί να την ξεναγήσω τζαι εδέκτηκε. Εσυστηθήκαμε τζαι φύγαμε. Επερπατούσαμε τζαι εμιλούσαμε για διάφορα, ελάλεν μου για τη δουλεία της, τα ταξίδια της, εμιλούσαμε για την Αμερική, την Ευρώπη, ποιο κουλτουριάρικα πράματα κλπ κλπ. Μιλά 6 γλώσσες, εσπούδασε 3 πράματα, η δουλειά της εν πορτφόλιο μάνατζερ σε μια τράπεζα τζαι δουλεύκει περιστασιακά τζαι την κυβέρνηση, κάμνει σέρφινκ, παίζει κιθάρα, εδούλεψε σε 3 άλλες χώρες, έκαμε γύρο της Ασίας για ένα χρόνο μόνη της με τσαντούα του ώμου τζαι χωρίς σχέδια κλπ τζαι εταξίδεψε σχεδόν σε ούλλο τον κόσμο. Για κανένα 20λεπτο ελάλεν μου χώρες που επήε. Η γυναίκα έσιει κουλτούρα, ωριμότητα, εν προσγειωμένη. Τζαι εν η πρώτη γυναίκα που εγνώρισα στην Αμερική που εν έτσι τζαι εν η πρώτη γυναίκα μετά που τζαιρό που με έκαμε να νιώσω κάτι. Τέλος πάντων, εγυρίσαμε καλά καλά τζαι μετά επήαμε σε ένα καραόκε μπαρ. Σημείωση ότι χρεώνουν ενάμισι δολάριο το τραγούδι. Έφαν μας ο καπιταλισμός τζαι η κρίση. Επέιραζα την να τραγουδήσουμε κάτι και εν εδέχετουν αλλά όταν έπιασα το μικροφωνο ετράγουδίσαμε μαζί.

Μετά επήαμεν στο αγαπημένο μου εστιατόριο σούσι ώπου και επαράγγειλε στα γιαπωνέζικα. Ωραία, εγώ επήα να την εντυπωσιάσω με τες λίγες μου Νεουορκέζικες γεωγραφικές γνώσεις τζαι τζίνη εμίλαν γαλλικά στα ρούχα, ισπανικά στο μπαρ, αγγλικά τζαι γερμανικά με μένα τζαι γιαπωνέζικα στο μπαρ. Χμμ... Ουάου, ήμουν συγκριτικά πιο εντυπωσιακός! Στο εστιατόριο ήρταμεν ποιο κοντά, ανοιχτήκαμε ποιο πολλά, ήμασταν ποιο άνετη τζαι εγώ επαλάβωνα τζαι ένιωθα ευτυχισμένος τζαι παλαβός παράλληλα γιατί έξερα ότι σε μια μέρα φέφκει τζαι γω ερωτεύκουμουν. Αλλά έντζαι φταίω. Εν αίσθημα γαμώ το. Άμαν που την πρώτη στιγμή κάμνεις τόσα κλικ με κάποια. Είμαι αθεράπεφτα ρομαντικός τζαι αρέσκει μου τζαι νιώθω το τζαι γουστάρω. Τζαι όταν σου φκάλλει ο άλλος τούντο συναίσθημα επήες. Τελειώνουμε το φαί τζαι ζητά μου να πάμε πάνω στο μπαρ για να της τραγουδήσω τζαι άλλα τραγούδια.

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Εφκήκαμε έξω για να καπνίσω τζαι έρκουνται 2 γκέυ ζεφκάρκα τζαι κάμνουν μας με τον ποιο γκέικο τρόπο Heeey smokeeerrrsss!! Im so jealous of you, let me breathe your smoke. Im a former smoker. Αρέσκει μου που εν έτσι άνετοι στη Νέα Υόρκη.

ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΟΣ

Φκένουμε πάνω στο μπαρ τζαι ρωτώ την τι θέλει να της τραγουδίσω. Είπε μου ότι εν θα μου πει τι της αρέσκει τζαι να διαλέξω κάτι μόνος μου τζαι να της κάμω έκπληξη. (Εγώ επειδή εν γυναίκα που έχω μέσα μου τζαι ήμουν σε μια πολλά ευχάριστη ψυχολογική κατάσταση τζαι επειδή ένιωθα το πολλά) εδκιάλεξα το Χέβεν του Μπράιαν Άταμς. Στο μπαρ εν το μεταξύ είσιεν 2 γενέτζες τζαι 2 άντρες που ήταν φωνάρες. Μόλις εμπήκα ενόμισα ότι έπεζε σιντί της Γουίτνι Χιούστον που ετραγουδούσεν η μια. Η άλλη έμιαζε λλίο Τίνα Τέρνερ - Ελαφρώς βραχνή ροκκού, ο ένας ετραγούδαν στυλ Φρανκ Σινάτρα τζαι ο άλλος εθύμισε μου τον Αγαμέμνωνα που το Φέιμ Στόρι. Μετά που τούντες φωνάρες, που αν είχα δισκογραφική εταιρεία θα ήταν ούλλοι μέστο στούντιο τωρά, ξεκινά το δικό μου. Σσίφκει μέστο αυτί μου τζαι λαλεί μου Άι Λαβ Δις Σονγκ. Τζαι έρκεται ο μπαρ μαν τζαι διά μου το μικρόφωνο. Τζαι ξεκινώ να τραγουδω τζαι γυρίζω τζαι χαμογελώ της τζαι έρκετε κοντά μου, αγκαλιάζει με τζαι ακουμπά την τζεφακλη της στο στληθος μου τζαι κοιτάζει με. Νιώθω τέλεια. Ήμουν ευτυχισμένος. Εξεκίνησαν οι πεταλούδες στο στομάχι μου, η καρδιά μου εχτυπούσε γρήγορα τζαι ένιωθα λες τζαι επερνούσε ένας ποταμός που το στήθος μου τζαι επήενε προς τον εγκέφαλο μου ο οποίος επαρήγαγε αδρεναλίνη στο φουλ (ορ γοτέβερ, μπορεί να ήταν η ιδέα μου. Ας μας πουν οι φίλοι μας οι γιατροί). Μετά που 3 χρόνια νιώθω τζίνο το συναίσθημα πάλε. Κάποια γυναίκα κάμνει με ευτυχισμένο τζαι θέλω να τα ζήσω ούλλα. Αλλά σε λλίες ώρες πόσα να φτάσεις. Τραγουδούμε το ρεφραιν μαζί τζαι κοιτάζει με στα μάτια, χαμογελά μου τζαι κρατά με αγκαλιά. Όταν ετέλιωσαμε το τραγούδι έφίλησα την στο μάγουλο τζαι εμείναμε αγκαλιασμένοι για πολλή ωρα χωρίς να μιλούμε. Αρέσκει μου τζίνη η σιωπή. Εκάτσαμε για ώρες στο μπαρ μέχρι που εφύαν οι φωνάρες τζαι εφύαμεν τζαι εμεις. Ήταν σχεδόν 2 τη νύχτα. Επερπατήσαμεν ακόμα λλίο. Λαλεί μου λυπούμαι που μεισίσκω σπίτι του παρέα μου τζαι ήδη τζοιμούμαι πάστον καναπέ, αλλιώς ήταν να έρτει να μείνουμε μαζί, να μεν καρτεράς λεωφορεία μέστα μεσάνυχτα. Επήαμε στο σταθμό του τρένου, έδωκε μου το ήμειλ της, εφιλιθήκαμε (μάγουλο δυστυχώς), είπαμε ότι θα ξαναβρεθούμε (κάπου, κάπως) τζαι έφυεν. Το επόμενο λεωφορείο έρκετουν 530 το πρωί. Έππεσα χαμέ δίπλα που έναν άστεγο, έπεζε επιθετική κλασσική μουσική, εγώ ήμουν μέστην ευτυχία-μελαγχολία τζαι τζίνος εροχάλιζε. Ήρτα πίσω στη μικρή μου τραγική πραγματικότητα. Τελικά λύπει μου η Ευρώπη τζαι η κουλτούρα της (της κεντρικής τζαι της βόρειας). Τζαι η φάση του ότι ο κόσμος επιδιώκει να τραφκιέται πίσω που τες δουλειές του τζαι να ζει πιο ανθρώπινες στιγμές.

Είμαι 21 χρονών, εν 28. Ήβρεν το δρόμο της, ζει τη ζωή της, εν επιτυχημένη. Είμαι χασιμιός, εν είμαι σίουρος για τίποτε, ούτε ξέρω τι μου γίνεται. (Ντάξει, έχω συνείδηση το καλό μου.) Εμπορούσε να με θεωρήσει κοπελλούι τζαι να μεν μου δώκει σημασία, να μεν μου δώκει καμιά ευκαιρία. Εν το έκαμεν όμως. Σε καμιά φάση εν μου το έπεξεν μεγάλη η οτιδήποτε. Εζήσαμε μια πολά ωραία εμπειρία (τζαι εν το φαντάστηκα, έτσι έγινε)

Πάλε εν μπορώ να ζήσω τον έρωτα μου! Εν πελλανίσκω εύκολα με γεναίτζες. Αλλά άμαν εννα γινεί γίνεται τζαι γίνεται τζαι που την πρώτη στιγμή. Η λογική μου περιπέζει με αλλά εν με κόφτει. Ήταν αληθινό, όμορφο. Τζαι τουτο εν το πιο ωραίο συναίσθημα. Εχάρηκα πάρα πολλά που την εγνώρισα. Εν ετέλειωσε δαμε. Εννά έσιει τζαι δεύτερο επεισόδιο, ελπίζω...

Roadtrip + ΤΕΛΟΣ

Την προηγούμενη βδομάδα επήαμε ρόουτριπ με τον συγκάτοικο μου στο παρών μπλογκ. Πιστοί στα χνάρια του προηγούμενου μας ρόουτριπ, είμασταν θκυο φίλοι, ένα αυτοκίνητο, μια κιθάρα, φωτογραφφική, μπύρες νερό και κουβέρτες τζαστ ιν κέις και το κυριότερο, καθόλου σχέδια. Όπου μας εύρισκε επηένναμε. Εγυρίσαμεν την Κύπρο ούλλη! Επιάναμε τηλέφωνα αγαπημένους μας ανθρώπους που ούλλη την Κύπρο τζαι επηένναμε τζαι εβλέπαμεν τους. Σε πρώτη φάση είδαμε κάτι φίλους μας που Λευκωσία τζαι μετά επήαμε στα ημιορεινά. Κόρνος, Δελίκηπο (εχαθήκαμε μέστα χωράφκια), Λεύκαρα, Κάτω Δρυ και Βάβλα. Ο παρέας μου είσιε ξαναπάει στη Βάβλα τζαι ελάλεν μου πόσο όμορφο χωρκό είναι. Εν ούλλο πετρόκτιστο τζαι έσιει καμιά τριανταρκά κατοίκους ούλλοι συνταξιούχοι. Εχτός που το ότι εν πανέμορφο και ήσυχο μέρος, έκαμε μας εντύπωση η ζεστασιά και η εμπιστοσύνη των κατοίκων. Ενώ το λογικό είναι να μεν μας εθέλαν τζιαμέ γιατί είμαστε ξένοι - εισβολείς στην ηρεμία τους, ούλλοι (και οι 30) ήταν πολλά πρόσχαροι και φιλόξενοι. Εμπέναμε μέστα σπίτια τους και εφκάλλαμε φωτογραφίες, εγυρίζαμε ποτζεί ποδά τζαι ούλλοι αντιμετωπίζαν μας με χαρά τζαι αγάπη. Στη μέση του χωρκού έσιει ένα καφενούι τζαι ούλλοι οι κατοικοί μαζέφκουνται τζιαμέ τζαι μιλούν και βλέπουν τηλεόραση. Το όμορφο είναι ότι ο ιδιοκτήτης του καφενέ έννεν τζιαμέ πάντα! Κάμνεις ότι θέλεις τζαι αφήνεις λεφτά στο δίσκο! Ήπιαμε καφέ τζιαμέ, εμιλήσαμε με 2 γερούθκια τζαι όταν τζίνοι έπρεπε να φύουν (είπαν μας καληνύχτα που τες 5:30) είπαν μας "παιθκία που εννά φύετε κλείστε το φως τζαι τραβάτε την πόρτα να κλείσει". Τούτο μόνο! Αφήκαν 2 άγνωστους μόνους τους, σε ξένη περιουσία, χωρίς καν να πληρώσουμε τζαι είμαι σίουρος ότι ούτε καν τους επέρασε που τον νου ότι μπορεί να τους τα κλέφκουμε ούλλα. Εν απίστευτο! Τόση εμπιστοσύνη στην Κύπρο του 2010-11?? Στα χωρκά μας συλλοτρώουνται ούλλη μέρα!

Μετά επήαμε Πάφο, ετζοιμηθήκαμε στην παραλία της Λάρας στον Ακάμα μεστο αυτοκίνητο τζαι την επομένη επήαμε στο φράγμα του ασπρόγκρεμου που εν μια πολλά όμορφη τοποθεσία μετά τη Γεροσκήπου προς Λεμεσό. Την κόρη μου θέλω να τη φκάλω Λάρα.

Τζίνο το κάπως νησσούι στα δέξια??

Στο δρόμο προς τες Πλάτρες είδαμε μια πυρκαγιά που εξεκινούσε τζαι εσβήσαμεν την. Στο οινοποιείο Λινός, κάποιος, μέστη νύχτα, (πρέπει να) επέταξε ένα λάστιχο του νερού που έπερνε φωτιά τζαι εξεκινήσαν τζαι επέρναν τζ κάτσαρα γυρώ που το κτήριο. Ευτυχώς είδαμεν την τζαι εσβήσαμεν την με νερά Κύκκος!

Επεράσαμεν τέλεια. Εν υπέροχο αίσθημα να γυρίζεις χωρίς να έχεις σχέδια, χωρίς να ξέρεις τι θα κάμεις μετά, χωρίς καμία μα καμία έγνοια. Εν κάτι που πρέπει να κάμνουμε ούλλοι μας συχνά.

Αύριο φέφκω για Αμερική. Επέρασα άψογα το μήνα που είχα διακοπές. Στόχος για το επόμενο εξάμηνο είναι να συνεχίσω να γυμνάζουμε για να χάσω καμιά δεκαρκά κιλά, να οργανωθώ λλίο τζαι να αρκέψω να βάλλω τη ζωή μου σε τάξη. Επίσης, να έβρω καμιά δουλειά να παίζω μουσική σε κανένα μπαράκι γιατί έλειψε μου πολλά τζαι να κάμω τράνσφερ σε καμιά σχολή μέσα στη Νέα Υόρκη. Πέρκι τα καταφέρω επιτέλους.

Να προσέχεις…

Αεροδρόμιο. Ξανά. Εγώ μένω εσύ φεύγεις. Είναι αργά. Στο ίδιο σκηνικό που κάποτε πήγαμε για καφέ, που με περίμενες όταν σε περίμενα. Κάτι εν διαφορετικό. Το μήνα που ήσουν κάτω εκουράστηκα. Επεθύμησα πολλά τους φίλους μου. Εν σε εχόρτασα, εν με εχόρτασα. Πολλή η πίεση. Ένιωσα ανακούφιση καταβάθος που έφυες. Τουλάχιστον τωρά εν βασανίζουμαι. Μπόρω να θυμηθώ τζαι λίο τα παλιά με τον java μου. Εν άλλαξε τίποτε. Είμαστε σε άλλο επίπεδο. Εν ο φίλος μου τζαι έκαμε μου την πιο όμορφη έκπληξη. Χρειάζουμαι τον κάθε μέρα τζαι εστοίχησε μου που ήταν μακριά τόσο καιρό.

Ήταν διαφορετικά τούντη φορά. Την τελευταία μέρα που ήμασταν μαζί ένιωθα έναν πράμα σαν να μεν ήμασταν μαζί τόσο τζαιρο. Ένιξερω γιατί. Μάλλον εν η κούραση των ημερών. Ψιθυρίζει μου η Νόρα Τζόουνς μες το αυτί, εφτά χρόνια λαλεί μου.

Ελπίζω να μου περάσει τούντο φίλινγκ. Εξαναένιωσα το παλιά. Εν είναι ότι εν θέλω να μαστε μαζί, εν είμαι ερωτευμένος ξαφνικά ή εν τη αγαπώ. Ένιξερω. Επεθύμησα να κάμω φλέρτ. Νομίζω εν κάπως φυσιολογικό. Εν πεθυμώ τη ζωή μου χωρίς τη γυναίκα μου. Εν ξέρω τι είναι. Ούτε μου περνά που το νου να κάμω κάτι με κάποιαν άλλη. Σκέυτουμαι το τζαι γυρίζουν τα άντερα μου. Βασικά εν ξέρω τι νοιώθω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αγαπώ την τζαι πεθυμώ την αλλά είμαι λιο παράξενος τούντες μέρες μου.

Είπε μου να γράφω κάτω τις σκέψεις μου. Να μεν τα γράφω στο φέισμπουκ αλλά να κάμω μπλογκ. Έρκουνται μου πολλά πράματα που θέλω να γράφω απλά ξεχνώ πόσο όμορφο πράμα είναι το να γράφεις κάτω πως νιώθεις.

It’s all about the love.

(εν ήμουν ποτέ καλός με τα ελληνικά συγχωρέστε με)

Το παλιό μου ημερολόγιο

Ήβρα το ημερολόγιο (journal) που έγραφα που ήμουν στρατο. Εν ήταν πουκάτω που τη μαξιλάρα του αυτοκινήτου, ήταν στο γραφείο μου. Έδωκα ιδιαίτερη σημασία στο Φλεβάρη - Μάρτη 2009.

Επέρασα πανέμορφες στιγμές μαζί σου. Είσιεν ενδιαφέρον ο συνδιασμός μας. Άρεσκε μου που έβαλλα εγώ το συναίσθημα τζαι συ τη λογική, έστω και αν οι ειδικοί λαλούν ότι γίνεται το αντίθετο. Πάντα εθαύμαζα την εξυπνάδα σου τζαι την ικανότητα σου να με κάμνεις να σκέφτουμαι. Βλέποντας πίσω έχω τζαι γω γλυκόπικρη γεύση. Αναπολώ τζίντες μέρες τζαι εν μου αρέσκει το απότομο τέλος. 2 χρόνια μετά, καταλαβαίνω ότι ίσως να ήμουν λλίο πιεστικός. Επερίμενα τόσο καιρό να νιώσω τέτοια συναισθήματα και να ζήσω τζίνες τες εμπειρίες που ήθελα να τα κάμω ούλλα σε 5 μέρες ενώ έπρεπε να χαλαρώσω και απλά να let it be. Απολογούμαι αν ήταν too much on you. Αν τύχει να είμαστε στην ίδια χώρα στο μέλλον εννά θελα πολλά να ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μας. Εν το μεταξύ, ακόμα εν εκατάλαβα τι εννοούσες όσες φορές μου είπες να οριμάσω.