Tuesday, November 8, 2011

Ξανά π΄αρκης

Έν άντεξα εχτές τζιαι εμίλησα της που σκάιπ. Ε, ήταν να πελλάνω. Έν ήταν καλά, έκλαιε τζιαι ελάλε μου ότι εν ξέρει τι της γίνεται. Να μεν σας τα πολυλογώ εψιλοήβραμεν τα, μετά που λίο που εμιλήσαμε άρκεψε να χαμογελά τζαι εθώρουν την αγάπην μες τα μάθκια της. Τούτη φοάτε ότι εν θα μπόρει να κάμει πράματα μακριά μου τζιαι να περνά καλά τζιαι εξέχασε πόσο χαρούμενη εν μαζί μου. Τις τελευταίες μέρες εκλαίουμουν στους φίλους μου όπως την παρατημένη την κοτζινοχορκατούν που την άφηκεν ο παρέας για τη γειτόνισσα. Εν μπορώ να με έτσι, την επόμενη φορά που εν να μου κάμει μουσκουρούθκια ένα τα παραιτήσω τζιαι κανεί, αν δεν μπορεί να εκτιμήσει την αγάπη μου εν αξίζει. Ότι πρέπει να κάμουμεν τζιαι μια περίοδο μόνοι μας εν αλήθκεια, αλλά οι τωρα, ασε να χαρούμε λίο τη ζωή μας στην Αγγλία μαζί τζιαι μετά. Ευχαριστώ για τη στίριξη.

UK

2 comments:

Anonymous said...

Μακάρι να ήταν μια μιτσιά αναποδκιά τζιαι νά 'ν περαστιτζιή. Μακάρι να αγαπιέστε πάντα τζιαι να κουβαλάτε την δύναμη της αγάπης.

takeitesy

Zw(grafw) said...

irema..oti a3izei 8a sw8ei..k eseis ws twra edi3ete na antexete k na a3izete xx

Post a Comment