Monday, May 9, 2011

Οι Χριστιανοί

Γιατί ούλλοι (σχεδόν) οι χριστιανοί στον κόσμο πρέπει να μας τα πρίουν για να γινούμεν τζαι μεις χριστιανοί? Εν μπορούν να πιστεύκουν τα δικά τους και να βρίσσουν οπως κάμνουν οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι, ινδουιστές, βουδιστές, δωδεκαθειστές κλπ? Κάθε μέρα πρέπει να ακούμε ρηπόρτς για το τί τους έδωκεν ο θεός σήμερα, πόσες ώρες επροσευχηθήκαν, πως άλλαξεν η ζωή τους που την ημέρα που την επαραδώσαν στο χριστό κλπ κλπ κλπ.
Εγώ εν πιστεύκω σε τίποτε αλλά εν έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους που πιστεύκουν και δεν τους μουρμουρώ να γινούν σαν εμένα. Τζίνοι γιατί εν σέβουνται την απόφασή μου, όπως σέβουμαι εγώ τη δική τους και να με αφήκουν στην ησυχία μου? Γράφει πούποτε στες δέκα εντολές "ουκ δώκεις στους άπιστους παμόν"?

Friday, May 6, 2011

Don't mess with me μαννο-ινδέ

Ο γείτονας μου, όπως και ο συγκάτοικος μου, όπως και ο άλλος μου γείτονας εν Ινδοί. Στον όροφο μου, δηλαδή, είμαστε σύνολο 5 άτομα. 3 άλουτοι βρωμεροί Ινδοί, ένας γκέυς που την Καραϊβική και ένας λουμένος, καθαρός, σεξουάλας Κοκκινοχωριάτης Κυπραίος. (Είμαι ο τελευταίος σε περίπτωση που κάποιος εν το έπιασε)

Ο παρέας που την Καραϊβική εν χρυσό παιδί και κάμνουμε πολλύ παρέα. Ο συγκάτοικος μου εν γάρος αλλά θα με ευγνομωνεί μια ζωή γιατί έμαθα του την αξία του μπάνιου και του αποσμητικού. Ο Δεύτερος Ινδός εν εκνευριστικός αλλά κατά βάθος εν καλό παιδί αλλά εν θα εκτιμηθεί ποτέ γιατί δεν ακολουθεί τις συμβουλές μου περί αποσμητικού. Ο τελευταίος Ινδός εν μαλάκας, κατζιάρης, ύπουλος, βρωμερός και χιλιοπρόσωπος. Κάμνει συνέχεια ψυχολογικό πόλεμο στον παρέα που την Καραϊβική γιατί εν γκέι και θα έμπλεκε και τη μάνα του για να γλυτώσει τζίνος για μαλακία που έκαμε. Τζαι έκαμεν το λάθος να με μπλέξει μια φορά ενώ εγώ εν είχα ιδέα. μουάχαχαχαχα

Στον όροφο μας έσιει ένα κενό δωμάτιο το οποίο άνοιξεν μετά βίας ο κύριος τζαι μεινίσκει τζιαμέ παράνομα. Πριν ένα μήνα, μόλις έφυε που σπίτι εμπήκα μέσα στο δωμάτιο τζίνο για να δω τι κάμνει τζιμέσα. Τζαι έκαμεν το λάθος να αφήκει το διαβατήριο του στο πάτωμα. Έπιασα το τζαι έχωσα το κάτω που το στρώμα του. Για ένα μήνα έψαχνεν το και δεν το ήβρεν. Τη Δευτέρα επήεν στην αστυνομία και εδήλωσεν το χασιμιό. Την Τρίτη επήεν στην πρεσβία του και εζήτησε να φκάλει άλλο. Εχτές άκουσα τον που εμιλούσε με τους δικούς του και ελάλεν τους ότι μπορεί να πάρει 2-3 εβδομάδες το νέο διαβατήριο να φκει και μπορεί να πρέπει να αλλάξει τη πτήση του. Τζαι τζίνη την ώρα, σαν ήταν στο σαλόνι και εμίλαν με τους δικούς του, εξαναμπήκα μέστο δωμάτιο τζαι έβαλα του το διαβατήριο πάστο γραφείο του τζαι έφυα. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! Και τωρά σπάζει να ανακαλύψει τι έγινε και προσπαθεί να ακυρώσει ούλλα τα διαβήματα που έκαμε για το δήθεν χαμένο διαβατήριο του. Αχχχχ, τι να πω? Εγώ πάντως επιερώθηκα που τούτα ούλλα! Αν η εκδίκηση εν κρύο πιάτο τότε σίουρα εν σούσι!

Thursday, May 5, 2011

Εμίλησα της

Δευτέρα βράδυ εκάλεσα την σπίτι μου για φαϊ. Έκαμα της το Κοτόπουλο μου με βατόμουρα και εφκήκεν πάρα πολλά ωραίο και ενθουσιάστηκε και είμαι περήφανος. Ήπιαμε λευκό κρασί και μετά επήμαε έξω στο παγκάκι μπροστά στον ποταμό για τσιγάρο. Σαν εμιλούσαμε εφκήκε μου και γυρίζω και λαλώ της (αν θυμούμαι καλά) "Αρέσκεις μου πολλά. Είσαι έξυπνη, όμορφη και διαφορετική με τους δικούς σου περίεργους τρόπους. Ξέρω ότι έσιεις φίλο τζαι τούτο κάμνει με να συμπεριφέρουμαι κάπως περίεργα μερικές φορές αλλά εν μπορώ να το κρατώ μέσα μου άλλο. Θέλω να είμαι μαζί σου. Ξυπνώ με τη σκεψη σου, τζοιμούμαι με τη σκέψη σου τζαι ούλλη μέρα σκέφτουμαι πως να σε κάμω να χαμογελάσεις, να περάσεις όμορφα. Εν μπορώ να συγκετρωθώ σε κάτι άλλο". Κάτι τέτοιο είπα και μετά μπουμ, η πιο περίεργη αντίδραση του κόσμου. Έπιασεν την νευρικότητα, εξεκίνησε να τρέμει και να μιλά πολλά γλίορα για άσχετα πράματα. "Εφαντάστηκες ποττέ πως είναι να παντρεφτείς? Εν ξερω αν θέλω να παντρευτω. Θέλω να πατρευτώ? Δηλαδή άμα παντρευτείς ξυπνάς την επομένη τζαι λαλείς Ουάου, επαντρέφτηκα? Αρέσκουν σου τα παπούτσια μου? Εν καινούργια. Εν λλίο μεγάλα τα πόδια μου για κοπέλλα αλλά αρέσκουν μου. Τι νομίζεις εσύ?" Κάπου δαμέ επήα να τη φιλήσω. Ήθελα να γελάσω γιατί ήταν πολλά χαριτωμένη. Επλησίασα κοντά στα χείλη της. Εκοίταζα την στα μάτια. Εκόιταζεν με. Και τελευταία στιγμή εγύρισεν και λαλεί μου "εν μπορώ να το κάμω. Είμαι με κάποιον άλλο. Αρέσκεις μου τζαι συ. Περνώ όμορφα μαζί σου. Αλλά εννα πάεις Κύπρο τωρά τζαι γω εννα μείνω δαμέ. Τζαι του χρόνου μπορεί να κάμεις τράσνφερ". ... ... ...

Ααααααααχχχχ....


???


Τζαι ο φίλος της εν τέλεια φλούφλης ρε γαμώτο. Τζαι σπουδάζει Όλμπανι που εν 4 ώρες που δαμέ με το αυτοκίνητο. Θωρεί τον 2-3 φορές το μήνα και έννεν καν ερωτευμένη μαζί του. Εν μια συνήθεια. Έντζε έσιει άδικο. Εγώ Κύπρο ούλλο το καλοκαίρι τζαι τούτη δαμέ? Εν πάει.

Ευρεθήκαμε σήμερα στη συνάντηση του κλαμπ που εξεκινήσαμε μαζί τζαι ήταν βάσανο. Έντζαι είμαι τρελλά ερωτευμένος, αλλά εν μπορώ!!!! Θέλω να είμαι εγώ τζίνος που θα ξυπνά δίπλα της, θέλω να εν δική μου και να είμαι δικός της.

Τζαι πάλε κάθουμε 4:30 το πρωί με μια κενή κόλλα στη γουέρντ και έχω να γράψω 5σέλιδη για άυριο αλλά το μυαλό μου έννεν δαμέ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Sunday, May 1, 2011

Eρωτήσεις.

Αν τζαι επαραμέλισα εγώ το μπλόγκ πολλά γιατί η ζωή μου εν ψιλοστάσιμη σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ξανά. Χαίρομαι ιδιετέρως που ο συγκάτοικος μου στο μπλόγκ που μου λείπει πολλα ζεί τη ζωή του πολλά εντονα τζαι τωρα έχω τον πολλά ανάγκη. Οκ, χίαρ ιτ ίς. Είμαστε ενάμιση χρόνο με τη κοπέλα. Πρίν να έρτει για το πάσχα ελάλεν μου κάτι ασυναρτησίες ότι εν κονφιούστ αν τζαι ξέρει ότι αγαπά με τζαι ήταν πολλα ψυχρή για κάμιάν εβδομάδα. Ένιωθα ότι έχασα την γή κάτω που τα πόθκια μου αλλά είπα ότι ενα είμαι αγαπισιάρης γιατί εν αξίζει να τα παραιτήσω. Τζαι αντέξαμεν τζαι ήρτεν. Ούλλα εν πολλά ωραία. Αρέσκει μου, αγαπώ την, είμαι χάπι. Εν μια που τζείνες τις πολλά ειλικρινείς σχέσει ς τζαι ταιριάζουμε πολλά. Το πρόβλημα μου είναι ότι εχει λίγες μερες που σκέφτουμε ότι αν θέλω να χωρίσω πως εννα το κάμω? Ξέρω τους δικούς της πολλά καλά. Καλούν με για φαί, εχουν με όπως τον γιό τους. Τόσο τζαιρό όμως είμουν στρατιώτης... τωρά τελειώνω τζαι νιώθω την ελευθερία να έρκετε. Εννα πάω πανεπιστίμιο.... Εν θα έχω κανένα πάνω στην κκελέ μου. Αν μου τελειώσει? Αν θέλω να πάω πάρακατω? Είμαι μαλάκας? Εκμεταλεύτηκα την? Ένιξερω. Βασανίζει με πολλά το ζήτημα. Εμίλησα το μαζί της τζαι είπε μου ότι αν νιώσουμε ότι θέλουμε κάτι άλλο κάμουμε κανένα μπρέικ. Αλλά άμαν σπάσει το γυαλι?

Updates

Έστειλε μου ένα μύνημα η κορού που λαλεί ότι αποκοιμήθηκε σαν εδιάβαζε και απολογείται. Εν απάντησα. Συνεχίζω να το παίζω δύσκολος αλλά εν φαίνεται να δουλεύκει. Νομίζω εν πολλά παιδι των λουλουδιών για να καταλάβει ότι επίκρεψα, άρα μόνος μου κάμνω παναύρκα. Ουφφφφφ...Πάλε είμαι στο σκοτάδι..