Eρωτήσεις.

Αν τζαι επαραμέλισα εγώ το μπλόγκ πολλά γιατί η ζωή μου εν ψιλοστάσιμη σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ξανά. Χαίρομαι ιδιετέρως που ο συγκάτοικος μου στο μπλόγκ που μου λείπει πολλα ζεί τη ζωή του πολλά εντονα τζαι τωρα έχω τον πολλά ανάγκη. Οκ, χίαρ ιτ ίς. Είμαστε ενάμιση χρόνο με τη κοπέλα. Πρίν να έρτει για το πάσχα ελάλεν μου κάτι ασυναρτησίες ότι εν κονφιούστ αν τζαι ξέρει ότι αγαπά με τζαι ήταν πολλα ψυχρή για κάμιάν εβδομάδα. Ένιωθα ότι έχασα την γή κάτω που τα πόθκια μου αλλά είπα ότι ενα είμαι αγαπισιάρης γιατί εν αξίζει να τα παραιτήσω. Τζαι αντέξαμεν τζαι ήρτεν. Ούλλα εν πολλά ωραία. Αρέσκει μου, αγαπώ την, είμαι χάπι. Εν μια που τζείνες τις πολλά ειλικρινείς σχέσει ς τζαι ταιριάζουμε πολλά. Το πρόβλημα μου είναι ότι εχει λίγες μερες που σκέφτουμε ότι αν θέλω να χωρίσω πως εννα το κάμω? Ξέρω τους δικούς της πολλά καλά. Καλούν με για φαί, εχουν με όπως τον γιό τους. Τόσο τζαιρό όμως είμουν στρατιώτης... τωρά τελειώνω τζαι νιώθω την ελευθερία να έρκετε. Εννα πάω πανεπιστίμιο.... Εν θα έχω κανένα πάνω στην κκελέ μου. Αν μου τελειώσει? Αν θέλω να πάω πάρακατω? Είμαι μαλάκας? Εκμεταλεύτηκα την? Ένιξερω. Βασανίζει με πολλά το ζήτημα. Εμίλησα το μαζί της τζαι είπε μου ότι αν νιώσουμε ότι θέλουμε κάτι άλλο κάμουμε κανένα μπρέικ. Αλλά άμαν σπάσει το γυαλι?