A beautiful day

Εχτές η μέρα ήταν καταπληκτική! Ούλλο το απόγευμα εξάπλωνα στην παραλία και ελιάζουμουν. Είσιεν μλονο 2-3 γερούθκια με τες κοτζιακαρούες τους τζαι μια μιτσιά που εμάζεφκε κοχύλια. Επεθύμισα το καλακαίρι. Τα τελευταία χρόνια έγινα πολλά fan του καλοτζαιρκού. Διακοπές, ελευθερία, γενέτζες, θάλασσα, ήλιος, ποτά, αγιάναπα...Αχχχ..Έλπίζω να καταφέρω να το απολαύσω και φέτος. Εννά μας τα χαλάσει λλίο το οικονομικό (πάλε) και η έλλειψη ελευθερίας αλλά άτε, let's hope we'll get by.

Το βράδυ επήαμε για φαϊ σε ένα εστιατόριο δίπλα που το μαχαζούι που έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Ήταν πολλα ωραίο feeling. Ο ιδιοκτήτης ακόμα πελλέφκει, κάποια γκαρσόνια εν ακόμα τα ίδια και γενικά ήταν πολλά γνώριμος χώρος. Τούτοι οι ανθρώποι ξέρουν με που τον τζαιρό που ήμουν μισό μέτρο. Περιττό να πω ότι ο μαυρής έκαμε κόμμα με τον ομοχρώματο σερβιτόρο...

Κατά τες 10 επήαμε στο ΡΟSΤΟ (άκου όνομα) να δόύμε τα παιθκιά τα δικά μας που επέζαν. Γνώριμο το πρόγραμμα. Πως και δεν τα εβαρέθηκα πλήρως ακόμα τούντα κομμάτια εν μπορώ να καταλάβω. Επίναμε το κλάσσικ, μπύρα με τζακ. Τελικά αποφάσισα να μεν πιττώσω και εσταμάτησα έγκαιρα. Σε κάποια φάση εφύαμε για να πάμε στο πάρτυ μιας φίλης. Εγώ ετζιμήθηκα μεστο αυτοκίνητο. Εδώ και χρόνια εβαρέθηκα τα πάρτις..ΚΑΝΕΙ! Αφού εν ούλλα τα ίδια! The world needs a change.

Η νύχτα μας ετέλιωσε με ένα γυρούδιν ως το αεροδρόμιο που επήαμε να πάρουμε το χοντρούλλη. Εμιλούσαμε με τον έγχρωμο στην επιστροφή. Εν μπορώ να την καταλάβω. Που τη μια μπόρω, που την άλλη it makes no sense! Αφού περνούμε καλά (επερνούσαμε ένιγουέι). Why should anything else matter? Εν μπορώ να το καταλάβω. Αφού τωρά εν ποδά. Και οκ, υπήρχεν τζίνη η ψύχρα τη δευτέρα και από τους δυο.Στην αρχή εβόλευκε με η δικαιολογία του bad timing αλλα not anymore... Τέλοσπαντων...