Friday, July 31, 2009

@ Red

Dear diary, dear friends,
Καλημέρα! Κατ'αρχήν, εθυμήθηκα τούτο το πολλά όμορφο κομμάτι που συστήνω να το ακούσετε ούλλοι. Δαμέ εν τζαι το live version.

Μόλις ήρτα που Λεμεσό. Ωραία η Λεμεσός, εν πολλά μπροστά αλλά φοούμαι την. Επαίξαμε στο TePee, Τρίτη επαίξαμε στο Red και Σάββατο παίζουμε στο Mohito. Και ξεκινώ που την Τρίτη...

Πάμεν που λέτε στο Ρεντ, επιτέλους έμαθα που είναι, μετά που ένα τρίωρο εξαντλητικότατο σάουνττσεκ εκάμαμε πολλά καλό ήχο! Ώσπου να πάμε στο διαμέρισμα να φάμε, να κάμουμε μπάνιο τζαι να επιστρέψουμε τζαι να φκούμε πάστην σκηνή αλλάξαν ούλλα τζαι εγίναν πίττες! Εγώ και ο Πέτρος (ντράμμερ) που την πολλή ώρα που είμασταν στο περίμενε εσπαρκώσαμε να παίξουμε τζαι εφκήκαμε στο τελευταίο τραγούδι των προηγούμενων τζαι επαίξαμε μαζί τους. Τζαι μετά επαίξαμε εμείς!! Όλε! Εμένα άρεσε που πολλά όβερολ. Εχάρηκα πάρα πολλά που ήρτεν η ξαδέλφη μου τζαι η ΡόΑμ με την Μαρία Τ τζαι τα άλλα παιθκιά (thanks for coming again).

Pros:
- Άρεσεν μου το πρόγραμμα μας.
- Επεθύμισα πολλά να παίξουμε.
- Ήξερα πολλούς που το κοινό.
- Άρεσε μου το πρώτο λάιβ με το μπάσο μου.

Cons:
- Εγίναμε ούλλοι πίττα πριν ξεκινήσουμε με αποτέλεσμα να μεν ξέρουμε τι μας γίνεται.
- Εν αντέχετουν το Red. Ήταν τζει που το φούρνο. Απορώ πως εν εφύαν ούλλοι που το πρώτο μισάωρο. Πραγματικά ήταν αφόρητη ζέστη.
- Εν επαίξαμε τζαι πολλή ώρα. Πιστεύκω εν αδικία προς εμάς γιατί είμασταν το μόνο φουλ μπαντ.
- Έννεν άσιημο το Red αλλά έσιει ένα τεράστιο μειωνέκτημα. Η σκηνή εν σε γωνιά τζαι εν αδύνατο να κάμεις καλό ήχο.

Όπως και να χει. Τελειώνουμε, φορτώνουμε τα πράματα μας τζαι πάμε στο διαμέρισμα να τζοιμηθούμε. Χάρη τα κλειδκιά. Μα εν εσύ που τα έπιασες!! Με λλία λόγια, είχαμε κλειδώσει τα κλειδκιά μέσα. Μετά από μια απόπειρα να σκαρφαλλώσουμε στο δεύτερο όροφο εθυμήθηκεν ο Πέτρος ότι είδε ένα επεισόδιο των Μυθ Μπάστερς που έδειχνε πως ανοίγεις μια πόρτα με μια πλαστική κάρτα. Φκάλλουμεν ούλλοι τες βίζες μας έξω. Τελικά άνοιξεν την με την Τράπεζα Κύπρου μου! Ήταν απίστευτο! Εγελούσα μέστα μεσάνυχτα! Wow! Διάρρηξη πρώτου βαθμού.

Επειδή εννα τζοιμηθώ σαν γράφω, τα υπόλοιπα άλλη φορα. Ciao!

Wednesday, July 22, 2009

Περί Φαγητού

Ένα που τα μεγάλα λάθη που κάμνω ως Κυπραίος και παράλληλα λαίμαργος είναι ότι δεν μπορώ να βρω ισσοροπία ανάμεσα στα τρία Π (Ποσότητα Ποιότητα Ποικιλία). Τούτο είναι κάτι που με προβληματίζει τούντες μέρες γιατί επάσιυνα, πάλε. Κάπου χάνω το νόημα.
Έχω την τύχη να είμαι χρόνια κολλητός με ένα διατροφολόγο που μου έμαθε πως να στήνω ολοκληρωμένα γεύματα και πως να χτίζω μια σωστή διατροφή. Ξ
έρω τα, έκαμα τα, δουλεύκουν. Το λάθος μου όμως είναι ότι εν αλλάσω τες συνήθειές μου. Αν και βλέπω τη γαστρονομία ως τέχνη, πολλές φορές νιώθω ότι παρακάμνω το με το "ζω για να τρώω". Τούτο δεν πρέπει να συνεχιστεί. Φτάνει!
Αλλά πως μπορώ να αλλάξω τις συνήθειές μου? Γίνεται? Πως μπορώ τζίνο τον καλό εαυτό που μου φκαίνει κάποτε να τον ενσωματώσω στο καθημεριινό μου σύνολο? Γίνεται? Όσες φορές το δοκίμασα κάπου λυγίζω. Λέτε να μην μπορώ να παραλήψω τζίνο το "Θέλω το τζαι τζίνο, τζαι τούτο..." part του DNA μου? Μήπως τελικά είμαι άπληστος τζαι φκαίνει μου δαμέ? Αλλά that's enough mister. Που αύριο αλλάσω συνήθειες. Τζαι καλή μου τύχη!

Friday, July 17, 2009

Ασυνάρτητα

Δαμέ ξεκινούν ούλλα. Java101 Cafe, DeKalb, Illinois, USA. Θυμούμαι το ακόμα. Φκαίνεις που το Στηβενσονς, παεις δεξια, δεξιά τζαι αριστερά. Δίπλα εν η βιβλιοθήκη, σάμπγουεϊς τζαι μια αραπούα που έσιει ένα σούπερμαρκετ που πουλά κάτι τεράστια τσιπς που εν 75 σεντς. Ήταν 3 εβδομάδες που αλλάξαν ποοοοολλά τη ζωή μου.
Τούντες μέρες γυρίζουν πολλά μεστο νου μου. Επήα σήμερα στο Fulbright τζαι επήρα ταχαρτιά μου. Η κοπέλα τζιαμέ είπε ότι εν πολλά καλοί οι βαθμοί μου τζαι ότι έχω πολλά μεγάλο chance να πιάσω την υποτροφία επειδή είμαι πολύπλευρος αλλά εδηλώσαν πολλοί για φέτος οπόταν παίζεται....Άτε ρε πέρκι την πιάσω..Νιου Γιορκ αμ κάμινγκ! Τζαι είσαστεν ούλλοι ευπρόσδεκτοι τα χριστούγεννα να έρτετε να πίνουμε κάτω που το τεράστιο δέντρο στο Μανχάταν.

Τη Δευτέρα επετάχτηκα που δαπάνω! Εν χάννει!
Αρέσκει μου να κάμνω πράματα που φκάλλουν πάνω την αδρεναλίνη μου. Δοκιμάστε το.

Όου γουέλ, έντζε έχω τζαι κάτι να πω. Απλά ήθελα να γράψω κάτι. Ο άλλος τζάβας πάει τα καλά με το ππουστοστρατό. Βαρκέτε, ψιλοδυσπιρκά αλλά παίζει πελλο. Θενκ γκοτ επήρεν το καλλύττερα που μένα.

Εύκαλα τζαι κάτι φώτος που ήσυχες παραλίες...







Sunday, July 12, 2009

Game over

Χρόνος, αναμνήσεις, λησμονιά, φόβος, ενθουσιασμός, σκέψεις, απορία, χρώματα, ακούσματα, αναμονή, προσμονή, ερωτήματα, απαντήσεις, κενό.
Έφτασε η στιγμή. Τα πιο πάνω είναι η εσωτερική μου κατάσταση αυτή τη στιγμή. Σίγουρα κάποιοι εν να με χαρακτήριζαν υπερβολικό. Υπέρ αναλύσαμε το θέμα πολλές φορές. Πολλές συμβουλές, αστεία, πειράγματα, προειδοποιήσεις. Σίγουρα θα λησμονήσω πολλά, θα μάθω πολλά τζαι όπως μου είπε ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος θα έχω δυο χρόνια για να γεμίσω το μυαλό με γνώσεις. Μπορεί να μην ήταν στη θέση μου ποτέ αλλά σίγουρα ήταν τα πιο αληθινά λόγια που άκουσα που κάποιον που δεν γνωρίζω αρκετά και δεν με γνωρίζει αρκετά αλλά μου έδειξε να νοιάζεται ειλικρινά τζαι με ανιδιοτέλεια για μένα κάτι που εκτιμώ τζαι το ανταποδίδω όι λόγο υποχρέωσης η κάτι τζαι για αυτό ήμουν εκεί εχτές. Τι να πώ? Δεν μπορώ να ξέρω τι να περιμένω. Συνέχεια γυρίζουν μες τον νου μου τα λόγια του επαναστάτη « Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά είν’ η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες..» τζαι θα είμαι ελεύθερος γιατί όσον δεν μπορεί κανένας να μου στερήσει τη σκέψη μου δεν μπορεί να με υποτάξει. Ευχαριστώ εκείνους που μας παρακολουθούν, νοιάζονται για μας τζαι σίγουρα μετά που δυο εβδομάδες ή και πιο σύντομα μέσω του φίλου μας που συγκατοικεί μαζί μου σε τούτο το μπλόγκ θα ξαναμιλήσουμε. Εγώ θα είμαι καλά τζαι το ίδιο εύχομαι για εσάς. Καλό καλοκαίρι.

And so it is...

Ήταν ένα υπέροχο τετραήμερο. Σε 3 ώρες πάω μέσα. Τούντες 4 μέρες επηγαινοέρχομουν Λευκωσία συνέχεια. Fulbright,μπάσο, συναυλίες κλπ. Μετά από σκέψη 4 ημερών και αφού δοκίμασα ούλλα τα μπάσα και ούλλους τους ενισχυτές που έσιει στην Κύπρο τελικά έπιασα το Πάρκερ και τον Νέμεσις. Είμαι πολλά χαρούμενος, ενθουσιασμένος θα έλεγα, και προπάντων ευχαριστημένος. Ατ λαστ, έχω δικό μου μπάσο!!! Ευχαριστώ τη μάνα μου που μου έδωκε τον οβολό της τζαι εποσόθηκε το μεγάλο ποσό.
Ανοίξαμε τζαι τη συναυλία ου Βασίλη. Εγώ επέρασα ωραία. Είχαν μας φτυσμένους οι ηχολήπτες αλλά γοτ ττου ντου? Εμείς επεράσαμε ωραία, άσχετο πως εν ακούαμε ο ένας τον άλλο τζαι με το μέτρημα υπολογίζαμε που μπορεί να βρισκόμασταν. Πιστεύκω πως επήεν καλά. Στο τέλος του ακτ μας είπεν μας ο Βασίλης ότι ήθελε να μας μιλήσει. Ούλλοι επεριμέναμε ότι ήταν να πάει ο τραγουδιστής μας να του μιλήσει τζαι εφύαμε, ο τραγουδιστής εν είσιεν ιδέα και τελικά εγράψαμεν τον! Οου γουέλ...
Σήμερα επήα στο γκρατουέιτιον πάρτι μιας φίλης. Επέρασα καταπληκτικά. Εγνώρισα αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους, εκάμαμε τες πλάκες μας, επέξαμε και μουσική...Ρισπέκτ! Εν κάτι που με τρώει όμως τζαι εν μου αρέσκει. Ξέρω εκούεται παράλογο αλλά εν σε ξεπέρασα ακόμα. Εννά μου πεις, καλά τι έσει για να ξεπεράσω?? Για σένα μπορεί τίποτε. Εγώ όμως ένιωσα κάποια πράματα. Έννεν λογικό. Αφού εν σε ξέρω και τόσο. Γιατί κάμνω έτσι? Εν λέω ότι είμαι φουλ ερωτευμένος ή κάτι αλλά ούτε γω ξέρω τι είμαι. Εκόλλησα επειδή μου αρέσκει να σκαλίζω το παρελθόν? Εν νομίζω. Απλά κάποτε κάτι με πιάνει. Ίσως εν η αύρα σου? Μου είσαι ιδιέταιρα συμπαθής. Αρέσκει μου που μιλούμε ακόμα τζαι είμαστε όπως είμαστε. άρεσε μου που με κάλεσες στο πάρτι σου. Εν θέλω να χαλάσουν τα αισθήματα μου τούντη φάση. Εννά μου πεις ποια αισθήματα? Ξέρω τζαι γω? Είμαι συγχισμένος. Πως γίνεται να σου αρέσκει τόσο κάποια που ίσια που την ξέρεις? Μήπως εν η ανάμνηση των λλίων υπέροχων ημερώ που περάσαμε μαζι? Χου νόους? Εν μια υπέροχη ανάμνηση. Απλά ελκύεις με. Αρέσκεις μου. Αρέσκουν μου οι σκέψεις σου οι "αναρχικές", αρέσκει μου η κουλτούρα που έσιεις πάνωσου, ο τρόπος που απολαμβάνεις απλά καθημερινά πράγματα, αρέσκει μου να συζητώ μαζί σου, γενικά αρέσκεις μου. Ξέρω πως πιστεύκεις κάποτε ότι είμαι μωρό. Είπες μου το. Πίστεψε με, εν είμαι. Μπορεί να μεν έζησα ακόμα μόνος μου όμως έκαμα πράματα στη ζωή μου. Θυμήθου, ούτε εσύ με ξέρεις. Εν νομίζω εσύ να χαράμιζες έστω τζίνες τις λλίες μέρες που το χρόνο σου με ένα μωρό. Ξέρω πως όσο και να θέλω, ακόμα και συ αν θέλεις εν σχεδόν αδύνατο να γίνει κάτι. Γιατί κάμνω έτσι? Εν με καταλαβαίνω. Μήπως δημιουργώ κύκλους μόνος μου? Μήπως επληγώθηκε ο εγωισμός μου? Μπα, δεν νομίζω. Έκαμα μια μαλακία με μας. Λυπούμε. Εβοήθηκα να σου μιλήσω καθαρά. Λάθος μου. Έψαξα να έβρω καμιά άλλη. Άμα με κάμει άλλη να νιώσω πράματα εννα μου περάσει τούτο, πιστεύκω. Καμιά, ως τωρα, εν μου φκάλλει τζίνο που μου έφκαλες εσύ. Αν ήξερα πως να βάλω σε λέξεις τζίνα που νιώθω θα σου εμιλούσα. Αλλά εν ξέρω, έν μπορώ. Το ωραίο είναι ότι εν εχαθήκαμε. Είσαι υπέροχος άνθρωπος, πολύπλευρος, απρόβλεπτος τζαι είσαι τζαι πανέξυπνη. . Θέλω να σε γνωρίσω καλά. Μαθαίνω που σένα. Μπορώ να πω ότι που έτσι φάσεις μαθαίνω και εμένα. Άτε, καλή επιτυχία στο δρόμο που διάλεξες να ακολουθήσεις. Και αν ποτέ μπορώ να σε βοηθήσω σε κάτι, ξέρεις που να με βρεις.
Καλημέρα

Monday, July 6, 2009

Java will explode in 5 seconds

Ε λοιπόν δεν πάει άλλο τούτη η κατάσταση. Εν μου φτάνει η πυρά, τα άγχος που έχω για τες αιτήσεις μου για USA unis, τα αισθηματικά μου που εμπλεχτήκαν κόμπο, έχω να ανεχκτώ και τα βλακώδη αστειάκια των ζώων στο στρατό. Εν έχουμε υπόθεση. Αλήθκεια. Ππέφτω που λέτε σκοτωμένος να τζοιμηθώ μετά το νούμερό μου τζαι ξυπνώ το πρωί τζαι βρίσκω το δεξί μου πόδι ξυρισμένο που το γόνατο και κάτω!! Ποιος το έκαμε ρε παιδκιά? Κανένας! Γοτ ε σαρπράις! Ξανά ππέφτω να τζοιμηθώ, ένα άλλο ζώο έλουσεν τα πόθκια μου με κάτι εύφλεκτο τζαι έδωκεν τους φωθκιά!! Ρε μα σοβαρομιλούν?? Που ζω ρε γαμώτο??? Ξυπνώ μέστες φλώγες τζαι χτυπώ γυρούς μέστο σεντόνι για να μεν γίνω ψητός. Τζαι ξανά επιχειρώ ο άμοιρος να τζοιμηθώ τζαι κάποιος μου εχτύπησε με ένα σιδερικό πάστο γόνατο τζαι ακόμα πονώ το. Ε τζίνον ήταν. Εσπάσαν τα νεύρα μου. Άρκεψα τζαι εφώναζα τους αλλά οι π****οι ως γνωστόν εν έχουν τα παφτά να πουν ναι ρε μαλάκα εγώ το έκαμα. Ενευρίασα τόσον πολλά που τους είπα ότι θα τους γαμήσω παστα νούμερα τζαι δεν θα ξαναφκάλω κανένα (που τζείνους που υποψιάζουμε εννοείται) τη μέρα που θέλει τζαι φυσικά, έδωκα τους όπως τους σσιύλλους. Ναι. Εγώ που εκάλυφκα τους πάντες βάλλοντας τον εαυτό μου μπροστά, εγώ που έκαμνα ότι εμπορούσα για να τους βολέψω ούλλους, εγώ που εμίνισκα μέσα άμαν εν είχα δουλειά για να βολέψω τους άλλους που εθέλαν να φκουν επειδή ελυπούμουν τους. Τζάβα, είσαι μεγάλος μαλάκας. Μάθε να λαλείς όι, μάθε να διεκδηκάς ότι σου ανήκει, σταμάτα να είσαι μαλαχτός god damn it!!! Ο στρατός οριμάζει. ΌΛΕ!!!!

Κατά τα άλλα καρτερώ τες συναυλίες μας που κοντεύκουν. Να παίξουμε με τους φίλους μου να χαλαρώσω, να ξεχαστώ. Εκάμαμε τζαι 3 πρόβες για τη συναυλία της Παρασκευής τζαι εννα κάμουμε ακόμα μιά! Πρόοδος!! Εφύλαξα επιτέλους τα λεφτά για να πιάσω μπάσο!! Μάλλον εννα το πιάσω την πέμπτη! Σκέφτουμαι να πιάσω τούντο πάρκερ. Ελάτρψα το. Φκάλλει και γαμω τον ήχο, εν άνετο τζαι πολλά ελαφρύ! Τζαι τούτο το αμπ. Για το αμπ εν είμαι σίγουρος ακόμα. Αν έσιει κανένα που καταλάβει ας μου πει καμιά γνώμη.

Thursday, July 2, 2009

Αξίζει η ζωή άφτερ ολ

Τέλειωσε τζαι η κατασκήνωση. Μια που τις πιο ωραίες της ζωής μου. Το ίδιο κλίμα με τους κατασκηνωτές να πελλαρίζουν τους υπευθύνους να τους βουρούν που πίσω, να χάνετε η φωνή μας, να κοιμόμαστε μόνο κανένα δίωρο την ημέρα τζαι να φτωμοζολούμε. Είχαμε τζαι αποστολές που το εξωτερικό. Ούλλοι στον κόσμο τους χωρίς να τους ενδιαφέρει τίποτε. Εγνώρισα τζαι κάποια κοπέλα που πραγματικά έκαμε τη κατασκήνωση ξεχωριστή. Έχουμε εξαιρετική χημεία, τζαι ένιωθα πολλά ωραία όταν ήμασταν μαζί αλλά είμαστε καταδικασμένοι φίλοι (ευτυχώς) γιατί εν η φίλη του ξαδέλφου μου. Μιλώ ακόμα με τη Φλώρα την οποία ανάφερα στο προηγούμενο μου πόστ τζαι όλα παν καλά αλλά επέρασεν μου τζείνος ο πολύς ο ενθουσιασμός. Κατά τη διάρκεια της κατασκήνωσης έγινε η αποφοίτηση μου. Ωραίο φίλινγκ. Οι κοπέλες κακόγουστα τζαι υπερβολικά βαμμένες, εμείς τελείως άχρηστοι. Έπιασα τζαι 2 βραβεία. Το ένα για Ήθος και προσφορά τζαι το άλλο για τον ψηλότερο γενικό στο μάθημα της ιστορίας τα τελευταία 2 χρόνια κάτι που με έκαμε πολλά περήφανο γιατί αρέσκει μου πολλά το μάθημα αλλά τζαι γιατί εδούλεψα. Τωρά ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση τζαι πάμε μέσα. Ακούγονται κάτι ψιλές ότι εν να αναβάλουν την κατάταξη λόγο της γρίπης που εξαπλώνετε αλλά οκ, εν με κόφτει ιδιαίτερα. (νιώθω πολλά ωραία, επεθύμησα το μπλόγκ)