Τα νέα μας

Πέμπτη βράδυ. Εκανονίσαμε με το gang να πάμε Λεμεσό να δούμε τον Πάνο Κατσιμίχα. Ομολογώ ότι εβαρκούμουν λλίο επειδή ούλλο τον Απρίλη επέζαμε τα τραγούδια τους ποτζεί ποδά συνέχεια αλλά εν τέλει επέρασα άψογα. Πάμε που λες στο Πέραμα μετα που κανένα 20λεπτο αναζήτησης. Ωραίος τόπος. Ο περιπτεράς που ερωτήσαμε για τες κατευθύνσεις είπε μας πως εν μπουζουξίδικο αλλά καμία σχέση. Όμορφα διακοσμημένος τόπος με προσεγμένο φωτισμό και μουσική τύπου Beatles, Bob Dylan, Led Zeppelin κλπ. Πιάνουμε τες μπύρες μας και καθούμαστεν και καρτερούμε να ξεκινήσουν. Επέρασεν και που το τραπέζι μας ο Πάνος και εχαιρέτησε μας, χε χε χε. Είσιεν κόσμο όλων των ηλικιών. Είσιεν πολλούς 50ρηδες που μάλλον ήρταν για να θυμηθούν τα φοιτιτικά τους χρόνια και πολλούς πιο μιτσιούς.

Ξεκινούν με το Λουλούδι του δάσους και μετά το για ένα κομμάτι ψωμι που το είπεν ο Ξυδούς. Η ορχήστρα άρεσε μου πολλά. Κάτι που πρέπει να μάθουμε ούλλοι μας είναι να παίζουμε απλά. Εν πολλά όμορφο πράμα να παίζεις απλά τζίνο που πρέπει. Σκέφτουμαι ότι μπορεί να πρέπει να παίξεις τα τραγούδια σου 1500 φορές και να τα βαρεθείς ώστε να μπορείς να παίζεις απλά. Ένα κομμάτι που πραγματικά εσυγκινήθηκα και ενόμιζα ότι ήταν να κλάψω, σπάνιο για μένα, ήταν το Μπλάιμπ Τρόυ Καφέ. Έκαμεν ένα καταπληκτικό πρόλογο και είπεν το με πάρα πολύ πάθος, όπως πάντα. Ειδικά τζίνο το "το γέλιο του πολέμου ακούω ξανά από παντού...". Είσιεν μια νοσταλγικότητα πολλά έντονη. Ο άνθρωπος εν απίστευτος. Που μιτσής εθάυμαζα τους. Εγράψαν κομμάτια που με εκφράζουν απόλυτα. Θα περιμένω άλλες μέρες ασπούμεν πάει μου πολλά αυτή την εποχή. Ο Μάνος ήταν πολλά παιδικός. Εθύμισεν μου το γυμνάσιο που άκουα Πυξ Λαξ. Ήταν ΟΚ αλλα εν ενθουσιάστηκα λόγω ρεπερτορίου. Κανεί Πυξ Λαξ. Εβαρέθηκα τους εδώ και χρόνια. Είσιεν κάτι κορούδες που εκαθούνταν απένατι μας που εχορέφκαν συνέχεια τσιφτετέλια, εφκέναν πάστα τραπέζια και λοιπά. Τσιλλάουτ ρε γκερλς! Γενικά επέρασα τέλεια. Τωρά μόλις ήρτα που Λευκωσία. Ήβρεν μας να πάμε να παίξουμε μουσική κάποιου/ας οποιουδήποτε. Η τυχερή ήταν μια πρώην συμμαθήτρια μου. Ωραία κοπέλλα αλλά εν την εκατάλαβα ποτέ. Εν μπορώ να ξεχωρίσω πότε εννοεί τζίνα που λαλεί. Νιώθω ότι ποττέ εν ήταν ειλικρινής. Οου γουέλ. Πάω για ύπνο