Saturday, May 30, 2009

Γέννησε........Ο (?) king!

Τον προηγούμενο Σεπτέμβρη ήρταν στο σπίτι μου ( το οποίο είναι μες τα κάκκαφα ) δύο μικρά αδέσποτα σκυλάκια. Ε αφήκαμεν τα λλίες μέρες περιμένοντας τους ιδιοκτήτες τους να τα γυρέψουν μιας τζαι ήταν μισοπεθαμένα. Επεράσαν μέρες χωρίς να ενδιαφερθεί κανένας έτσι εκρατήσαμε το ένα (king-αρσενικό) και εδώσαμε το άλλο (bolle- θηλυκό) σε ένα φίλο που το ήθελε . Επεράσαν μήνες τζαι ήμασταν ούλλοι χαρούμενοι με τον king, επήραμε τον για τα εμβόλια του, εκάμαμεν τον μπάνιο συχνά, επαίζαμε ποδόσφαιρο μαζί του ώσπου εχτές το πρωί όταν επήα να τον ταΐσω είχε 6 σκυλάκια κολλημένα πάνω του! Πανικός-ταραχή. Έψαχνα να έβρω που ήταν η σκύλα που τα γέννησε ώσπου επρόσεξα ότι εθηλάζαν!!!!!!! 3 άσπρα, 3 μαύρα. Αμέσως θυμήθηκα ότι μια περίοδο επηγαινοερχόταν ένας άσπρος αρσενικός σκύλος ( εφαίνόταν καλά το όργανο του γιατί ήταν κοντό το τρίχωμα του, όι όπως τον king που έχει πυκνό και μακρύ σχετικά τρίχωμα) στο σπίτι μας τζαι εγληφούνταν, ετρίφετουν ο ένας πάνω στον άλλο κτλ.. Εγώ εθεώρησα τον king by-sexual τζαι είπα οκ εν ανοιχτόμυαλος , δική του απόφαση, ποιος είμαι εγώ για να του πω τι να κάμει?.( εθυμήθηκα τζαι το γνωστόν άσμα του Καρβέλα- ο σκύλος μου είναι γκέι)
Ποιού να το πεις τζαι να το πιστέψει? Γιατί εν επρόσεξα ότι έβαλε βάρος? Μάλλον γιατί όταν θεωρείς τον σκύλο σου αρσενικό τζαι να το προσέξεις εν θα πιστέψεις ότι εν έγκυος!Εν να μου πείτε ,καλά ρε γάρε έκαμες τον μπάνιο τζαι έν επήρες χαπάρι? Ε εν ασχολήθηκα τόσο. Έπιαν με ο καϊλές αν είναι αρσενικό ή όι. Μπορεί τζαι να είχα χωνέψει το γεγονός ότι ο σκύλος μου είναι γκέι. Τζαι εν είναι τζαι το καλύτερο μου να ψαχουλέφκω για να με σίγουρος. Φυσικά το καλύτερο ήταν που τον επήρα γιατρό μόλις εγέννησε για να του βάλει εμβόλια τζαι λαλεί μου: καλά τι επερίμενες? Να τσεκάρω εγώ αν είναι αρσενικός ή όι? Αφού ο αδερφός σου (ο 10χρονος) ήταν σίγουρος ότι ήταν αρσενικός! Έχει μήνες να ενθουσιαστώ τόσο. Ο αδερφός μου ο μικρός έπαθε σοκ. Έπιαν τον το κλάμα γιατί ήταν αρσενικός ο σκύλος τζαι εσυγχύστηκε με την βιολογία γενικότερα τζαι επιμένει να αλλάξουμε όνομα. Ο παπάς μου ο οποίος εν ολίγον τι αλλού μέσα- μέσα (βλέπε Randy Marsh που το Southpark) επέμενε ότι εν άλλης σκύλας τα σκυλάκια τζαι εγέννησεν τα σπίτι μας για να μας τα φορτώσει! Ενώ η μάνα μου άρκεψεν κηρύγματα περί της ηρωικής μάνας τζαι οτι οι γυναίκες παλιά έτσι γεννούσαν μόνες τους μέσα στα χωράφκια.
Τούτη η κουβέντα έβαλε με σε σκέψεις. Είμαι αρσενικός τελικα? Άμαν έχεις πουλλού είσαι αρσενικός σωστά?
Aν ενδιαφέρετε κανένας για σκύλο να το δηλώσει =)

Τωρά τούτο φατσάρει για θυληκό??

Friday, May 29, 2009

Ομιλείτε Κυπριακά



Άρκεψεν να μου σπάζει τα νεύρα μου το γεγονός ότι έγινε μου συνήθεια όταν πηγαίνω κάπου (καφέ, μπαρ κλπ) να παραγγέλλω στα αγγλικά. Εν γεγονός ότι δύσκολα βρίσκεις κυπραίους να κάμνουν τούντες δουλειές αλλά πάλε. Επερπατούσαμε που λέτε στην πλατεία της αγιάναπας τζαι ήρτεν ένας ππι αρ τζαι επροσπαθούσε να μας πείσει να πάμε στο pub του. Ελαλούσεν μας "come on you guys, 2 euros per drink. any drink! 2 euros mates........". Εμείς είπαμεν του το κλασσικό μέιμπι λέιττερ τζαι τζίνος ακόμα εμουρμουρούσεν ώσπου μου έσπασεν τα νεύρα τζαι εγύρισα τζαι είπα στην παρέα μου ρε εν πολλά σπαστικός. Τζαι γυρίζει ο παρέας τζαι λαλεί μου "Καλά ρε μα είσαστεν κυπραίοι? Άτε ρε μαλάκες ελάτε, 2 ευρώ το ποτό τζαι να σας δώκω τζαι σφηνάκια". Εν μπορώ να πω ότι είμαι ο τύπος "ζήτω η κύπρος, ελλάς κύπρος ένωσις μπλα μπλα μπλα,μιλάτε ελληνικά κλπ κλπ" αλλά βρίσκω το άβολο να μιλώ μια ξένη γλώσσα με ένα κυπραίο. Καλό να ξέρουμε άλλες γλώσσες αλλά εν κρίμα να μεν εκμεταλλευκούμαστε το γεγονός ότι έχουμε μια τόσο πλούσια διάλεκτο όποτε έχουμε την ευκαιρία. Για παράδειγμα άλλον να πεις "Ρε βλήμμα δώκε παμόν" (παμος=παύση, τούτο εν για σένα cake) τζαι άλλον να πεις "Please leave me alone mate". Τζαι άλλον να μαλλώνεις με κάποιον τζαι να του πεις "Ασσιχτίρ" (μπορείτε επίσης μετά το ασσιχτίρ να πιντώσετε όσες βρισιές θέλετε για να το ευχαριστηθείτε ακόμα περισσότερο) τζαι αλλο να του πεις "Piss off".

Thursday, May 28, 2009

Βοήθεια….πάω μέσα....

Ήρτεν το χαρτί! Πάω μέσα στις 11 του Ιούλη! Άκουσα πολλά πράματα για το στρατό τζαι δεν ξέρω τι να πιστέψω. Κάποιοι λαλούν ότι εν η πιο ωραία περίοδος της ζωής τους, άλλοι ότι εν η τελευταία ξέγνοιαστη περίοδος τζαι άλλοι είπαν μου να μεν πάω, Απροσάρμοστος- αναστολή. Έν θα πιάσω αναστολή όμως. Θέλω να πάω να τελειώνω τζαι μακάρι να μάθω τίποτε χρήσιμο, να κάμω κανέναν παρέα τζαι να περάσουν γρήγορα τα 2 χρόνια. Ελπίζω να τα καταφέρω να πάω δόκιμος για να με πιο πολλές φορές έξω να βοηθώ τζαι στη δουλειά. Τζίνο που εν θέλω να πάθω είναι να μιλώ μόνο για τον στρατό είτε είμαι έξω είτε είμαι μέσα επειδή βλέπω το σε καμπόσους φίλους τζαι εν μου αρέσκει. Επρόσεξα όμως ότι όλοι όσοι έκαμαν στρατό όποτε πέσει κουβέντα πάντα μιλούν για πράματα που εκάμαν μέσα τζαι γελούν. Που σημαίνει ότι ούλλοι έχουν κάτι ωραίο να θυμούνται.
Ειλικρινά βαρκούμε να πάω μέσα. Έν θέλω. Έν έχω ιδέα τι εν να αντιμετωπίσω. Σκέφτουμε το που την αρχή του χρόνου τζαι νευριάζω που οι συμμαθήτριες μου εν να σπουδάζουν τζαι εγώ εν να με κλεισμένος όπως το αγρίμι μες το κλουβί. Να με διατάζει ο κάθε κομπλεξικός που εν έχει ζωή, να φκαίνω όποτε θέλουν τούτοι τζαι να σταματήσω τη ζωή μου 2 χρόνια για να τη συνεχίσω μετά όταν ήδη ένα έχω σταματήσει να σκέφτουμε.
Βοήθεια….πάω μέσα.

Tuesday, May 26, 2009

A perfect summer day



Αχ, ήρτεν το καλοκαίρι. Αν και πάω ολόχρονα θάλασσα (ναι, το χειμώνα ξερανίσκει η πουλλού μου που το σιόνι [κόσμια] αλλά παλε αρέσκεΙ μου. μαζοχισμος?) το καλοκαίρι εν έσιει λάθος. Υποθέτω εν επειδή ο τζαιρός επιτρέπει σου να πλώσεις με τες ώρες χωρίς τόσες έννοιες τζαι να πίννεις μπύρες, να παίζεις ρακέττες...Ειδικά το απόγευμα που εν ησυχία...Αχχ, priceless. Όσοι εν έσιετε θάλασσα κοντά στα σπίτια σας κοπιάστε κερνώ.

Sunday, May 24, 2009

Shoot me again i ain't dead yet


Είμαι ένας που τους πιο μίζερους ανθρώπους που ξέρω. Δεν έχω ζωή. Σπαταλώ οξυγόνο. Στερώ το που τους δημιουργικούς τζαι χρήσιμους συνανθρώπους μου. Πως γίνετε Σάββατο νύχτα στο κέντρο της Αγίας Νάπας να βαρκούμαι τζαι να θέλω απλά να πάω σπίτι? Eν είναι φυσιολογικό ένας νέος άνθρωπος γεμάτος ζωή να νιώθει έτσι. Εσκέφτηκα ως λύση την αυτοκτονία, τα ναρκωτικά τζαι τες επί χρημασι εκδιδόμενες αλλά εν νομίζω να βοηθήσει κάποιο που τα τρία για να σταματήσω να με κρίμα. Ίσως χρειάζομαι μια σχέση με κάποια που να με βάλει στη διαδικασία να σκεφτώ.
Can someone please take me out of my misery??

Superman ΙΙ: The Answers

Ε λοιπόν δέτε αριστερά τι ανακάλυψα! Τελικά έννεν μόνο ο Σούπερμαν που φορεί το σόβρακο του πουπάνω που το παντελόνι του! Εν σχεδόν ούλλοι οι σούπερ ήρωες. Ασπούμε ο Μπάτμαν, οι Incredibles και πολλοί άλλοι. Γιατί ομως? Λαλείτε να εν καμιά προπαγάνδα? Μια άποψη είναι ότι μπορεί να εν για να σπάζει η μονοτονία της στολής. Φαντάστείτε τον Σούπερμαν με μπλε που πάνω ως κάτω. ΝΟ! Αλλά που την άλλη οι Πάουερ Ρέιντζερw εν πολλά μονόχρομoi. Εν όπως τα σάντουιτς. White tops white boots. Πάλε, ούλλοι φορούν κολάν. Τζαι εν θα ήθελα να θωρώ το κολάν να κολλά πάστην πουλλού του Σουπερμαν σαν εθώρουν το Λόις & Κλαρκ στο Σίγμα πριν δέκα χρόνια. Θα ήταν αποκρουστικό. Που την άλλη, ελάτρευα πάντα τον Πίνκι και τον Μπρέιν οι οποίοι ήτσν τίτσιροι! Αλλά έννεν σούπερ ήρωες οπόταν μάλλον έν μετρούν. Λαλείτε να είμαστε εμείς παράξενοι τελικά που το φορούμε που μέσα που το παντελόνι? Ούφφου προβληματίζουμε...Πολλές απαντήσεις αλλά καμία δεν βγάζει κάπου. Πρόσφατα είδα το Ιλουμινάττι τζαι εμπίκε μου τζαι η ιδέα ότι μπορεί ούλλοι οι Σούπερ Χοίροους να ανήκουν σε μια μυστική αίρεση που που να φορούν τα σόβρακά τους πουπάνω για να προσπαθήσουν να ξεκινήσουν νέα μόδα τζαι να φκάλλουν λεφτά μηνώντας ώσους την ακολουθήσουν γιατί έχουν ήδη πατεντάρει την ιδέα000. Τζιαμέ σίουρα ο Κάπτεν Πλάνετ εννεν μέσα. Έσιει κανένας καμιά ιδέα?

Σήμερα επήα στο αεροδρόμιο να φέρω τον φάδερ που ήταν στην Αθήνα στον αρφό μου. Εμπήκε μέστο αυτοκίνητο τζαι ήταν μετα νεύρα του. Όταν ρώτησα τί έγινε μου είπε (Υπόψιν ο αρφός μου εν μεταξύ άλλων αδέξιος, ψιλογρουσούζης, απρόσεχτος και τα 3 αγγλικά που ήξερε εξίασεν τα κάπου στην Αθήνα): "Βάλλω εχτές τον αρφό σου να μου έβρει εισητήριο στο ίντερνετ για να έρτω πίσω. Είπεν μου ότι πετώ σήμερα. Πάω στο αεροδρόμιο και η κοπέλλα έν έβρισκε το όνομα μου. Πιάνω τον τηλέρφωνο. Εσύγχισεν το saturday με το sunday."

Respect bro!

Friday, May 22, 2009

Πως να κερδίσουμε τη Γιουροβισιον!

Ήβρα το! Εν το πιστεύκω ότι έν το εκάμαν ήδη! Η απάντηση για να κερδίσουμε τη Γιουβιζιον είναι μία και ολοφάνερη! Χάτζημάικ! Ο άνθρωπος εν θεός! Σκεφτείται να γεμώσει τη σκηνή με αίγιες, κουέλλες και ΣΙΑ και να πει το Βράκαμαν! Θα τους γαμήσει ούλλους. Τζαι στη φάση που λαλεί του προβάτου σήκωστα σιέρκα ψηλά να δείχνει τζαι υποτιτλους...Respect!

Thursday, May 21, 2009

Standin' at the crossroads, risin' sun goin' down...

Μια φορά και ένα καιρό… ο Robert Johnson, ένας που τους θρύλους της blues, εσυναντήθηκε με τον δικηγόρο του διαβόλου σε ένα μαγικό σταυροδρόμι στο Μισισιπή για να υπογράψει ένα συμβόλαιο. Το συμβόλαιο τούτο θα τον έκαμε ένα που τους πιο διάσημους μπλουζήστες της εποχής. Το αντάλλαγμα για την επιτυχία του ήταν να πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο.
Ίσως να φαίνετε σαν ένα παιδικό παραμυθάκι η ιστορία του Robert Johnson όμως σκεφτείτε πόσοι «πωλούν την ψυχή τους στο διάβολο» καθημερινά για να χουν δύναμη, λεφτά, δόξα τζαι πόσοι θα συνεχίζουν να το κάμουν για πάντα. Ύστερα τρέχουν ούλλοι τούτοι στις εκκλησίες για να σώσουν τις ψυχές τους. Κάτι που έν θα γίνει ποτέ γιατί η υστεροφημία εν θα σβήσει ποτέ. Όπως ο Robert Johnson επέθανε με τούντον καημό έτσι τζαι τούτοι. Όπως είπε τζαι ο Willie Brown: Lots of towns... Lots of songs... Lots of women... Good times... Bad times... Only thing I wanted anyone to say is... 'He could really play... He was good'.

Update

Ήρθεν ο αδερφός από τα ξένα. Ο σπουδάζων στο Ηνωμένο Βασίλειο μπιγκ μπράδερ έτυχε υποδοχής μετά βαΐων και κλάδων μιας τζαι εκάμαμεν μαύρα μάθκια να τον δούμεν. Η τελευταία του επίσκεψη του ήταν τα Χριστούγεννα όπου τον είδαμε για πολλά λίο μίας τζαι εχωρκοϋριζεν ολημερίς και ολονυχτίς στας μπυραρίας και στα κλάπς. Ήρτεν την Δευτέρα η ώρα 11 την νύχτα τζαι η ώρα δώδεκα ήταν κάτω στην πόλη με τους φίλους του. Πρέπει να ομολογήσω ότι αν και θα μου στοιχίσει κάπως η παρουσία του ( το δοξασμένο swift εν πομισιάρικο) εχάρηκα πολλά που ήρτεν τζαι είναι καλά μιας τζαι εχώρισε (ελπίζω μόνιμα) που μια κουλουφού που του έκαμεν την ζωή του δύσκολη.

Περί αχαριστίας

Άρκεψεν να με αηδιάζει τούτη η αχαρηστία των ανθρώπων. Ενώ παλεύκεις τζαι κάμνεις ότι μπορείς για να βοηθήσεις όσους μπορείς, πολλές φορές χωρίς κανένα κέρδος, κάμνεις ένα μικρό τζαι ασήμαντο λαθούι που ΔΕΝ τους αφορά ούτε τους επηρεάζει τζαι τζείνοι που έκαμες παραχωρήσεις για να τους οφελέσεις κατηγορούν σε τζαι φταιν σε παραπάνω που τζίνους που δεν τους εβόλεψες ποττε. Εγώ είμαι ο χαζός που ασχολούμουν τζαι εθυσίασα τα δικά μου για να βολευτείτουν επειδή αναγνώριζα ότι έχουν πιο σοβαρές δουλειές, όσες ππουστιές τζαι αν μου επαίξαν. Εγώ είμαι ο μαλάκας θέλω να τους κανονίζω ούλλους ισότιμα. Ξέρετε κάτι συναδέλφοι? Να πάτε να γαμηθείτε!

Tuesday, May 19, 2009

Σούπερμας!

Εσκέφτηκεν ποτέ κανένας πόσο χαζός εν ο Σούπερμαν που φορεί το σόβρακο πουπάνω που το παντελόνι του???

Σκέψεις ΙΙ

Εκοντέψαν τα A-levels μου. Πρέπει να σοβαρευτώ, να συγκεντρωθώ τζαι να ριχτώ στο διάβασμα. Οι βαθμοί μου στα mocks ήταν αρκετά κaλοί, κατ ακρίβεια ήταν καλύτεροι που κάθε άλλη χρονιά αλλά πάντα έτσι εποχές έν μπορώ να συγκεντρωθώ αρκετά. Πέρσι έτσι καιρό εδιάβαζα φανατικά την βιογραφία του John Lennon γραμμένη που την πρώτη του γυναίκα τζαι που τότε εκατάλαβα ότι οι Beatles ήταν ένα που τα λίγα καλά πράματα που εξεκινήσαν που την Αγγλία.
Πάντα κάτι προτιμώ να κάμω εκτος που διάβασμα τζαι εν ξέρω πώς να αποφύγω τους εθισμούς μου. Pro evolution που παίζω για να ποσκολιούμαι τζαι το house που εν μια τηλεοπτική Αμερικάνικη σειρά που εκατέβασα πρόσφατα τζαι βλέπω φανατικά (συστήνω την ανεπιφύλακτα). Κάποτε που συνειδητοποιώ ότι εν γίνετε να αναβάλλω συνέχεια το διάβασμα για αύριο σκέφτουμαι πώς να αποφύγω τους εθισμούς μου ( να κρούσω το cd του pro evolution κ.α) αλλά μετά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι κάτι άλλο εννά βρω να κάμω για να αποφύγω το διάβασμα. Άρα που ήμασταν πούποτε.
Διαβάζοντας το πιο πάνω συνειδητοποίησα ότι τελικά είμαι ένας ανεύθυνος επιπόλαιος άνθρωπος που αναζητά την καλοπέραση του τζαι βαρκέται να δουλέψει ακόμα τζαι αν είναι για το καλό του. Εννά με έτσι για μια ζωή? Αν ναι μάλλον εννα καταλήξω στη φυλακή.

Monday, May 18, 2009

Σκέψεις

Σήμερα ήρταν οι συμμαθητές μου που την Λάρνακα κάτω. Παραλία, μπύρες, ρακέτες, volley. Πολλά σύντομα τζαι πριν ακόμα το καταλάβω εν να χαθώ με αρκετούς που τούτους. Άνθρωποι που με αγάπησαν, που τους αγάπησα. Εζήσαμε τόσες εμπειρίες για τόσα χρόνια. Εμεγαλώσαμε μαζί ουσιαστικά. Τωρά που φτάνουμε στο τέλος η σκέψη μου εν πλημυρισμένη με ερωτηματικά. Εννα ξαναδώ τουντους ανθρώπους? Τζαι αν ναι εννα νιώθω το ίδιο με τωρά? Αν χαθούμε σημαίνει ότι εν ήμασταν ποτέ πραγματικά φίλοι? Πρέπει να κάμω κάτι για να διατηρήσω επαφή ή να το ζήσω τωρά τζαι να δεχτώ τη ροή της ζωής χωρίς να κάμω τίποτε?
Κάποιος να με βοηθήσει …..πλιζζ…

Ουροβίσιον

Εχτές μετά που το πάρτι γενεθλίων του μικρού μου αδερφού σε ένα λούνα πάρκ της κακιάς ώρας με μόνο πακιστανούς εργάτες (όι πως με κόφτει η καταγωγή τους αλλά εν αστείο που μετά λαλούν οι Κυπραίοι ότι εν έχει δουλειές ενώ απλά ούλλοι θέλουν να γίνουν κυβερνητικοί τζαι να κάθουνται ολημερίς) έκατσα σε μια καφετέρια να πιώ ένα φραπέ με φίλους τζαι να δούμε τζαι τον τελικό κυπέλλου. Έκαμεν το θαύμα της πάλε η πέγεια. Κρίμας τους καημένους τους αελήστες που εμείναν πάλε χάσκωντας.

Εμιλούσαμεν κάμποσο για τη eurovision. Κάθουμε μετά σπίτι κλεισμένος μες σε ένα δωμάτιο συγκεντρωμένος με το τετράδιο μου για να κρατώ σημειώσεις. Άρεσεν μου πολλά η Κροατία, η Αρμενία (αρκετά καλός συνδυασμός μοντέρνου και παραδοσιακού ήχου), η Αγγλία (αν τζαι εν πάω ιδιαίτερα την χώρα), η Ισλανδία κάπως τζαι η Νορβηγία που άξιζε τη νίκη. Αλλά όι τζαι έβδομος ο Σάκης. ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ! Μα τι ψηφίζουν ρε οι αχάπαροι? Ο άνθρωπος εν ο Michael Jackson της Ελλάδας (μόνο που εν είναι παιδεραστής) Ακόμα τζαι αν δεν μου αρέσκει ιδιαίτερα το είδος του αναγνωρίζω ότι εν καλός. Τζαι βάλουν μου πιο ψηλά την τουρκάλα που ήταν τέλια shakira wanna be? Οξά τον άλλο του Αζερμπαϊτζάν τον Μπόρα-Μπόρα?

Παρόλα αυτά πρέπει να παραδεχτώ ότι το επίπεδο του διαγωνισμού ανέβηκε πάρα πολλά τον τελευταίο καιρό. Έν βλέπουμεν πιόν παναϊρκα στον βαθμό που εβλέπαμεν παλιά. Ακόμα μιαν χρονιά όμως εν εκάμαμεν τίποτε. Μικρό το κακό βέβαια αλλά αν δεν τα καταφέρει ο Σάκης τότε ποίος θα τα καταφέρει?

P.S Κάποιος να μου εξηγήσει γιατί συμμετέχει το ισραήλ στον διαγωνισμο? Αν ήταν που το χέρι τους ένα εδιούσαν βαθμούς μόνο στον εαυτό τους. Εν απαράδεχτο μια χώρα που καταπατεί τα δικαιώματα τόσων παλαιστινίων , που συνεχίζει έναν καταδικαστέο τζαι άδικο πόλεμο για 60 χρόνια εναντίων τους να παίρνει μέρος σε έναν πανευρωπαϊκό διαγωνισμό. Τζαι ο λόγος που εβάλαν μιαν τραγουδίστρια εβραία- ισραηλίτισσα τζαι μιαν που την Παλαιστίνη εν καθαρά για προπαγάνδα,

Sunday, May 17, 2009

Προβληματισμού συνέχεια…

Όπως επίεννα στο μαχαζί να δουλέψω λλίο με τον ήχο του Robert Johnson να βουίζει στα αυτια μου προερχόμενος από το cd-player του δοξασμένου swift εσκέφτουμουν τα εξής:
Σήμερον, το 2009, στην εποχή του facebook, του skype τζαι ουλλων των ευκολιών που εμπορούσαμε να φανταστούμε, νομίζουμε ότι είμαστε χαρούμενοι τζαι ότι ούλλα εν πιο εύκολα που τους παλιούς τζαιρους. Εγώ, ένας προβληματισμένος τζαι σκεπτόμενος νέος θέλω να πάω πίσω.
Η γιαγία μου, 70κάτι χρονων τζαι το παντοτινο μου είδωλο τζαι αδυναμία, πριν ένα μήνα εμίλαν με τον αρφό μου που το skype! Η μάνα μου τζαι οι θείες μου θέλουν να κάμουν facebook accounts! Κάποιος εννα ελαλούσεν γιατι όι? Επειδή ο έφηβος, ο νέος θέλει να έχει μυστικά! Εν λογικό! Ο θείος μου πριν λίο τζαιρό ελαλούσεν μου για τα ραβασάκια που εστέλναν μεταξύν τους τότε, για το φλέρτ που εκάμαν τζαι εσκέφτουμουν ότι σήμερα τουτα ουλλα γίνουντε μέσω των κινητών τζαι του ίντερνετ. Άρα όπως τότε εζούσαν το μυστήριο, την αγωνία του έρωτα εχουν τζαι οι νέοι σήμερα τουντην ανάγκη ακομα τζαι αν γινετε με τουντον μπασταρτεμένο τζαι ηλίθιο τρόπο.
Εμάς η έννοια μας εν τα ριάλια τζαι τίποτε άλλο. Να μας διούν παρράν άκοπο τζαι εμείς να καθούμαστεν τζαι να τα καρτερούμεν ούλλα έτοιμα. Τότε αν δεν εδούλευκες εν έτρωες. Τζαι για αυτό εμας η γενία μας εν έχει εμπειρίες παρά μόνο τα πάρτυ τζαι τα clubs.
Για αυτό τζαι εγώ με αφορμή την ταινία Crossroads (μία που τις αγαπημένες μου που εννα σύστηνα στον καθένα) αποφάσισα ότι ένα πάω Αμερική στη Νέα Ορλεάνη (όπου εννα τα βλέπω ούλλα ασπρόμαυρα) με μια αλλαξιά ρούχα, μια κλασσική κιθάρα (γέριμη) τζαι να παρπατώ τζαι να παίζω blues (που ακόμα εν ξέρω αλλα που εννα μου πάει?) τζαι να τραγουδώ. Να σταματώ σε όποια μπυραρία βρίσκω τζαι να τους προσφέρω το ταλέντο μου για μια πότσα ουίσκι, ένα πιάτο φαϊ τζαι μια γωνια να τζιμούμε τζαι το πρωί ξανάπαρχής. Τότε εννά νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Φυσικά σήμερα η blues εν λλίο ξεχασμένη για αυτό τζαι θα ήταν καλλύτερη λύση να είχα γεννηθεί το 1930 (here we go again) αλλά τι να κάμουμε? Εκολλήσα δαμέ τζαι πρέπει κάποτε να το χωνέψω .

15 Μαϊου 2009


Προχτές επανυγιρίσαμεν με αφορμή την αποφοίτησή μας, τάχα, τζαι ακόμα σκέφτουμε αν είναι καλό τούτο ή όι. Επελλαρίζαμε με τους αφρούς (εγινήκαμεν μαύροι τζαι γέριμοι) τζαι εγυρίζαμεν με τα αυτοκίνητα κάτω στο κέντρο της πόλης καταλήγοντας σε μία θάλασσα να πλατσουρίζουμεν. Ωραία μέρα με μιαν δόση μελαγχολίας για ευνόητους λόγους. (μα να μεν περάσει η πυγολαμπίδα στον τελικό της eurovision?). Πάμε για άλλα τωρά. Στρατά, τζαι μετά σπουδές….άλλη έννοια τζαι τούτη. Ρε τι θα κάμω εγώ με τη ζωή μου?????????

Saturday, May 16, 2009

Είναι κανείς εδώ?

Αν υπάρχει καμιά ψυσιή που διαβάζει το blog παρακαλείται να πει το κόμεντ της για το νέο τέμπλεϊτ. Επίσης όποιος δεν έχει σνιφάρει ποτέ Χοσέ Κουέρβο άσπρη δεν ξέρει τι χάνει.
Have a nice day!

Thursday, May 14, 2009

Είμαι σε λάθος εποχή, βαρέθηκα!

Μερικές φορές άμα είμαι όξυπνος τζαι ψιλομεθυσμένος μέστα άγρια μεσανυκτα, κάθουμαι τζαι σκέφτουμαι: Τι γυρεύκω εγώ στην εποχή που ζω? Τι εσκέφτεσουν ρε κύριε πελαργέ όταν με πέταξες μέστην Κύπρο πριν 20 χρόνια? Αχχ, τι ωραία που θα ήταν αν εγενιούμουν το 1930 στο Σικάγο. Τζαι το όνομα μου ήταν Γουίλι Μπράουν. Να ήμουν ένα πάμφτωχο μαυρούι που να εδούλευκα ούλλη μου τη ζωη για να πιάσω μια κιθάρα. Τζαι μόλις πιάσω την κιθάρα (18 εν καλή ηλικία) να πιάσω το Μισισιπί τζαι να πιέννω κάτω για να γίνω Μπλούζμαν. Εννα ήθελα να έπαιζα όπως τον Ry Cooder ή τον Arlen Roth. Να το έγραφα τούτο ασπούμε. Να έβρισκα τζαι κανένα πιο μεγάλο μπλούζμαν που να με έπερνε μαζί του τζαι να με έβαλλε στη θέση μου όποτε την έβλεπα τάχα και μεγάλος. Τούτα σκέφτουμαι τζαι πιάνω την κιθάρα τζαι πάω τζαι χάνουμαι τζαι πιττώννω μόνος μου. And I go to the crossroads, and I fall down on my knees. Κομματάρα τζαι τούτο. Ωραίες εποχές. Ενηξέρω αν θα πουλούσα τζαι γω την ψυσιή μου όπως τον Ρομπερτ Τζόνσον. Εν νομίζω να τα βρίσκαμε με το διάβολο στη συναλλαγή! Εν θα γράψω τη ζωή μου γιατί εννα μείνουμε δαμε. Πάμεν απευθείας στο τέλος. Μια μέρα στα 35 μου, όπως βαστώ την κιθαρούα μου τζαι περπατώ, έρκετε ένας ληστής τζαι μασιερώνει με. Παίρνουν με στο νοσοκομείο αλλά οι γιατροί αρνούνται να τζίσουν πάνω μου επειδή είμαι μαύρος. Τζαι πεθανίσκω! Θάφκουν με μαζι με την κιθάρα. Εν πατά κανένας στην κηδεία μου γιατί εν με ξέρουν. Οι δικοί μου εν θα το μάθεουν ποτέ γιατί εν έσιει κάποιο να τους το πει. Τζαι μετά που 40 χρόνια ούλλοι ακουν τα 30 τραγούδια που έφτασα τζαι ηχογράφησα. Άτε, δη Εντ...και ο νοών νοείτο....

Wednesday, May 13, 2009

How poor people live!

One day a father of a very wealthy family took his son on a trip to
the country with the firm purpose of showing his son how poor people
live.
They spent a couple of days and nights on the farm of what would be
considered a very poor family.
On their return from their trip, the father asked his son, "How was
the trip?"
"It was great, Dad."
"Did you see how poor people live?" the father asked.
"Oh yeah," said the son.
"So, tell me, what did you learn from the trip?" asked the father.!
The son answered: "I saw that we have one dog and they had four.
We have a pool that reaches to the middle of our garden and they have
a creek that has no end.
We have imported lanterns in our garden and they have the stars at
night.
Our patio reaches to the front yard and they have the whole horizon.
We have a small piece of land to live on and they have fields that go
beyond our sight.
We have servants who serve us, but they serve others.
We buy our food, but they grow theirs.
We have walls around our property to protect us, they have friends to
protect them."
The boy's father was speechless.
Then his son added, "Thanks, Dad, for showing me how poor we are."

Isn't perspective a wonderful thing? Makes you wonder what would
happen if we all gave thanks for everything we have, instead of
worrying about what we don't have.

Taken from http://www.cloudwater.org/

Monday, May 11, 2009

Πως έγινα έτσι ρε γαμώτο?

Χτες πάλε επήαμε Λευκωσία. Λατρεύω τη Λευκωσία! Πάντα έσιει κάτι να κάμεις. Αν δεν αγαπούσα τη θάλασσα τελικά θα μετακόμιζα στη Λευκωσία σίγουρα. Είδαμε ένα καταπληκτικό θέατρο. Εν είσιεν πλοκή. Ήταν απλά γεγονότα και μυνήματα παρουσιασμένα με ένα πολλά ράντομ τρόπο. Έκαμε με να σκεφτώ πολλά. έβαλλα τον εαυτό μου στη θέση των ηρώων τζαι προσπαθούσα να σκεφτώ τι θα έκαμνα εγώ στη θέση τους. Ομολογώ ότι εν το επολλοκατάλαβα, αρκήσαμε τζαι λλίο να πάμε, αλλά άρεσε μου. Μετά επήαμε New Division για 2-3 ποτά και μετά πάλε σπίτι.
Εν είμαι καθόλου καλά τον τελευταίο καιρό. Εν με αναγνωρίζω. Θυμούμαι τον εαυτό μου πιο παλιά γεμάτο ενέργεια. Ήμουν ένα παιδί με στόχους και όρεξη. Άμα έβαλλα κάτι στο μυαλό μου έκαμνα ότι μπορούσα για να το πετύχω. Ασχολούμουν με πολλά. Τωρά θωρώ τον εαυτό μου και τι είμαι? Ένα τίποτε. Τί ξερω να κάμνω? Λλία πράματα τζαι τζίνα εν μισά. Ούλλη μέρα βαρκούμαι τζαι κάθουμαι τζαι δεν κάμνω τίποτε. Εν έχω solid στόχους για το μέλλον μου ούτε έχω clue τι θέλω να κάμω με τη ζωή μου. Απλά είμαι κολλημένος σε μια κόλαση τζαι περιμένω να τελειώσει πριν κάμω οτιδήποτε άλλο. Επαρέτησα και την κιθάρα. Εν εμπορούσα άλλο. Εκάθουμουν να παίξω τζαι ήθελα να την σπάσω πάστην τζεφαλή μου. Ήμουν κενός. Χωρίς συναίσθημα. Αλλά αφού δεν είμαι ελεύθερος, πως να έχω συναίσθημα. Η μάνα μου λαλεί μου ότι υπερασχολούμαι. Μπορεί να έσιει τζαι δίκαιο. Μάλλον έσιει δίκαιο. Αλλά τι μπορώ να κάμω? Πάντα εσκέφτουμουν τζαι εφιλοσοφούσα τζαι ανάλυα τα πράματα. Γαμώτο, εν μου αρέσκω έτσι. Εν με ξέρω καθόλου! Θέλω τον παλιό μου εαυτό. Τίποτε εν με ενθουσιάζει πλέον. Άρχισα να γίνομαι τζαι αγχώδης! Ποιος? Εγώ!! Αν είναι δυνατόν. Ελπίζω να αποκτήσω το χαμένο μου self esteem σύντομα αλλιώς με βλέπω στην καρέκλα του ψυχαναλητή.

Sunday, May 10, 2009

Τα νέα μας

Πέμπτη βράδυ. Εκανονίσαμε με το gang να πάμε Λεμεσό να δούμε τον Πάνο Κατσιμίχα. Ομολογώ ότι εβαρκούμουν λλίο επειδή ούλλο τον Απρίλη επέζαμε τα τραγούδια τους ποτζεί ποδά συνέχεια αλλά εν τέλει επέρασα άψογα. Πάμε που λες στο Πέραμα μετα που κανένα 20λεπτο αναζήτησης. Ωραίος τόπος. Ο περιπτεράς που ερωτήσαμε για τες κατευθύνσεις είπε μας πως εν μπουζουξίδικο αλλά καμία σχέση. Όμορφα διακοσμημένος τόπος με προσεγμένο φωτισμό και μουσική τύπου Beatles, Bob Dylan, Led Zeppelin κλπ. Πιάνουμε τες μπύρες μας και καθούμαστεν και καρτερούμε να ξεκινήσουν. Επέρασεν και που το τραπέζι μας ο Πάνος και εχαιρέτησε μας, χε χε χε. Είσιεν κόσμο όλων των ηλικιών. Είσιεν πολλούς 50ρηδες που μάλλον ήρταν για να θυμηθούν τα φοιτιτικά τους χρόνια και πολλούς πιο μιτσιούς.
Ξεκινούν με το Λουλούδι του δάσους και μετά το για ένα κομμάτι ψωμι που το είπεν ο Ξυδούς. Η ορχήστρα άρεσε μου πολλά. Κάτι που πρέπει να μάθουμε ούλλοι μας είναι να παίζουμε απλά. Εν πολλά όμορφο πράμα να παίζεις απλά τζίνο που πρέπει. Σκέφτουμαι ότι μπορεί να πρέπει να παίξεις τα τραγούδια σου 1500 φορές και να τα βαρεθείς ώστε να μπορείς να παίζεις απλά. Ένα κομμάτι που πραγματικά εσυγκινήθηκα και ενόμιζα ότι ήταν να κλάψω, σπάνιο για μένα, ήταν το Μπλάιμπ Τρόυ Καφέ. Έκαμεν ένα καταπληκτικό πρόλογο και είπεν το με πάρα πολύ πάθος, όπως πάντα. Ειδικά τζίνο το "το γέλιο του πολέμου ακούω ξανά από παντού...". Είσιεν μια νοσταλγικότητα πολλά έντονη. Ο άνθρωπος εν απίστευτος. Που μιτσής εθάυμαζα τους. Εγράψαν κομμάτια που με εκφράζουν απόλυτα. Θα περιμένω άλλες μέρες ασπούμεν πάει μου πολλά αυτή την εποχή. Ο Μάνος ήταν πολλά παιδικός. Εθύμισεν μου το γυμνάσιο που άκουα Πυξ Λαξ. Ήταν ΟΚ αλλα εν ενθουσιάστηκα λόγω ρεπερτορίου. Κανεί Πυξ Λαξ. Εβαρέθηκα τους εδώ και χρόνια. Είσιεν κάτι κορούδες που εκαθούνταν απένατι μας που εχορέφκαν συνέχεια τσιφτετέλια, εφκέναν πάστα τραπέζια και λοιπά. Τσιλλάουτ ρε γκερλς! Γενικά επέρασα τέλεια. Τωρά μόλις ήρτα που Λευκωσία. Ήβρεν μας να πάμε να παίξουμε μουσική κάποιου/ας οποιουδήποτε. Η τυχερή ήταν μια πρώην συμμαθήτρια μου. Ωραία κοπέλλα αλλά εν την εκατάλαβα ποτέ. Εν μπορώ να ξεχωρίσω πότε εννοεί τζίνα που λαλεί. Νιώθω ότι ποττέ εν ήταν ειλικρινής. Οου γουέλ. Πάω για ύπνο